هشتم: فتح رامهرمز
پارسیان برای بار دیگر بنا به تشویق پادشاه خود (یزدگرد) و به فرماندهی هرمزان در رامهرمز گرد آمدند. سعدسنیز این خبر را به عمرساطلاع داد و فرمان گرفت که سپاهی از اهل کوفه به فرماندهی نعمان بن مقرن را مجهز نماید و به ابوموسی اشعری نیز دستور داد که سپاهی از اهل بصره به فرماندهی سهل بن عدی تدارک نماید و همچنین فرمان داد که پس از تجمع این دو گروه، سبره بن ابی‌رهم به عنوان فرمانده کل انتخاب شود و هر دسته‌ای که به آن‌ها رسید باید زیر نظر او قرار گیرد.
نعمان بن مقرن همراه با اهل کوفه راهی میدان شد و به طرف هرمزان که در رامهرمز بود، حرکت کرد، وقتی که هرمزان از حرکت نعمان اطلاع یافت، خود را جمع و جور کرد و برای رویارویی با او مهیا شد، گفتنی است که هرمزان به پیروزی پارسیان امیدوار بود و پارس‌ها نیز به او رویی آورده بودند، از این‌رو نخستین کمک‌های اولیه‌ی آن‌ها در شوشتر فرود آمد. نعمان با هرمزان در اربک به هم رسیدند و سخت بجنگیدند و در نهایت خداوند هرمزان را در برابر نعمان شکست داد و هرمزان به شوشتر فرار کرد.
سهل بن عدی نیز همراه با اهل بصره به طرف رامهرمز حرکت کرد که در بازار اهواز خبر جنگ و پیکار به دستش رسید و از فرار هرمزان به شوشتر اطلاع پیدا نمود، از این‌رو مسیر خود را به طرف شوشتر تغییر داد و نعمان نیز همراه با اهل کوفه به آن‌جا حرکت کرد [۱۷۱۲].
[۱۷۱۲] تاریخ الطبری (۵/۶۱، ۶۲).