چهارم: تاریخ
شیخ ابوالحسن ندوی درباره سیدسلیمان ندوی می‌فرماید: بی‌شک سید ندوی استعداد و لیاقت نام بزرگ‌ترین مؤرخ و محقق عصر خویش را دارا می‌باشد، تألیفاتش از جمله «خیام»، «الصلات بین الهند والعرب»، «الملاحة عندالعرب»، «حیاط الإمام مالک» و «سیرة عائشة» بارزترین نمونه در این زمینه هستند و همچنین کتاب «ارض القرآن» گوهر گرانبهایی است که در آن موضوع بی‌نظیر بوده و به عنوان ثروت بزرگی در مسایل علمی به شمار می‌رود [۳].
با توجه به این‌که نمونه کامل صداقت و امانت‌دار تاریخی عصر خویش بود، سید ندوی به عنوان مرجع عالیقدر اساتید مؤرخ و علاقه‌مندان به تاریخ مردم هند قرار گرفته بود، مردم به دیدارش می‌رفتند و با او مکاتبه می‌کردند وبه آراء و نظرات و بررسی‌هایش مراجعه می‌نمودند. در تألیفاتش شیوه شعر گونه‌ای خیلی کم به چشم می‌خورد و از برانگیختن احساسات خوانندگان و بازی با احساساتشان خودداری می‌ورزید، و تمام تلاش و انگیزه خود را در زمینه تحقیق و تفحص و نقد مطالب مصرف می‌کرد.
[۳] شخصیات و کتب- علامه سید ابوالحسن علی ندوی ص ۷۱-۷۰.