سوم ـ تخییر
چونکه بیشتر زنان پیامبر صخواهان بیشتر کردن مخارج بودند و پیامبر اکرم صفقط برای رضامندی زنانش نمی‌توانست خود را با زخارف و زیور آلات دنیوی ملوث کند،، از این‌رو از زنانش ناراحت گشته که در این خصوص بسیار با او منازعه می‌کردند و پیوسته خواهان نفقه‌ای بیشتر و زینت آلات بودند، لذا بهترین درس برای آنان این بود که به آنها بیاموزد تا همچون پیامبر صبر ضروریات زندگی صبر پیشه کنند، زیرا آنان در قناعت و غلبه بر آرزوهای درونی الگو و اسوه‌ی دیگران هستند و نباید در خوش‌گذرانی اسوه‌ی دیگران واقع گردند، از این‌رو آنان میان طلاق و صبر و شکیبایی بر قسمت تعیین شده مخیر گشتند که در نهایت همه‌ی آنان بهترین مورد را برگزیدند و در این خصوص آیه‌ی ذیل نازل گشت که خداوند ﻷمی‌فرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِكَ إِن كُنتُنَّ تُرِدۡنَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيۡنَ أُمَتِّعۡكُنَّ وَأُسَرِّحۡكُنَّ سَرَاحٗا جَمِيلٗا٢٨ وَإِن كُنتُنَّ تُرِدۡنَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَ فَإِنَّ ٱللَّهَ أَعَدَّ لِلۡمُحۡسِنَٰتِ مِنكُنَّ أَجۡرًا عَظِيمٗا٢٩﴾ [الأحزاب: ۲۸-۲۹].
«ای پیغمبر! به همسران خود بگو: اگر شما زندگی دنیا و زرق و برق آن را می‌خواهید، بیائید تا به شما هدیه‌ای مناسب بدهم و شما را به طرز نیکوئی رها سازم. و امّا اگر شما خدا و پیغمبرش و سرای آخرت را می‌خواهید (و به زندگی ساده از نظر مادی، و احیاناً محرومیتها قانع هستید) خداوند برای نیکوکاران شما پاداش بزرگی را آماده ساخته است».
عایشه می‌گوید: وقتی بیست و نه روز از واقعه‌ی ایلا گذشت، آنحضرت صقبل از همه پیش من آمد، خدمت او عرض کردم: ای رسول خدا! شما قسم خورده‌اید که یک ماه به منزل ما نیایی؟ من به دقت حساب کرده‌ام که الآن بیست و نه شب است که از ما دوری کرده‌اید. پیامبر صفرمود: بعضی از ماهها بیست و نه روز است. سپس فرمود: ای عایشه ل! من با تو چیزی می‌گویم و در جواب آن عجله نکن و با پدر و مادرت مشورت کن. سپس آیه‌ی فوق را تلاوت کرد. عایشه عرض کرد: یا رسول الله! من در چه امری با پدر و مادرم مشوره کنم. من خدا، رسولش و آخرت را می‌خواهم. سپس عرض کرد: یا رسول الله! جواب من بر زن‌های دیگر ظاهر نشود.
پیامبر صفرمودند: «إِنَّ اللَّهَ أَرْسَلَنِى مُبَلِّغًا وَلَمْ يُرْسِلْنِى مُتَعَنِّتًا» [۲۹۷]. «من به عنوان معلم فرستاده شده‌ام نه چون جابر و سخت‌گیری فرستاده شده باشم».
[۲۹۷] صحیح مسلم- کتاب الطلاق ش ۱۴۷۵.