پاسخ امام زهری به ولید بن عبدالملک
امام زهری می‌گوید: شبی در دربار ولید ابن عبدالملک بودم که ولید به پشت خوابیده و سوره‌ی نور را تلاوت می‌نمود، وقتی به این آیه رسید:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ جَآءُو بِٱلۡإِفۡكِ عُصۡبَةٞ مِّنكُمۡۚ لَا تَحۡسَبُوهُ شَرّٗا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُم مَّا ٱكۡتَسَبَ مِنَ ٱلۡإِثۡمِۚ وَٱلَّذِي تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ﴾[النور: ۱۱].
پس پرسید: ای ابوبکر! چه کسی سهم بیشتری را بر عهده گرفته بود؟ مگر او علی نبود؟ امام زهری می‌گوید: لحظاتی من ترسیده و جرأت گفتن حق را نکردم، اما بعد من گفتم خدا امیر را صلاحیت بدهد، در این مورد عروه از حضرت عایشه لبرایم روایت کرده که آن آیه در مورد عبدالله بن ابی بن سلول نازل شده است [۳۶۳].
و در روایت بخاری چنین آمده: زهری گفت: ولید بن عبدالملک خطاب به من گفت: آیا شما نیز این را شنیده‌اید که علی در ردیف تهمت‌زدگان به عایشه بود؟ گفتم: نه، اما از دو نفر از بستگان شما (ابوسلمه بن عبدالرحمن و ابوبکر بن عبدالرحمن بن حارث) شنیده‌ام که عایشه در مورد علی÷ به آنها چنین گفته بود: «حضرت علی سدر رابطه با حضرت عایشه لمحفوظ بود». اما باز هم ولید تسکین خاطر نیافت [۳۶۴].
پیامبر در مرض الموت به ابوبکر سدستور داد که برای مردم نماز بگذارد، سپس در آن اثنا، حال رسول خدا صکمی بهتر شد و با کمک دو نفر (یکی عباس و دیگری علی، به مسجد تشریف برد؛ عایشه هرگاه به این واقعه می‌پرداخت، نام علی÷را ذکر نمی‌کرد و می‌گفت: پیامبر به کمک دو نفر (عباس و مردی دیگر) به مسجد تشریف برد [۳۶۵]. بعضی از بد خواهان و بدگمانها از این روایت چنین نتیجه‌گیری می‌کنند که حضرت عایشه لچون از حضرت علی سرنجیده خاطر بود، اسمش را نگفته است، در صورتی که از یک طرف حضرت عباس سآنحضرت را زیر بغلش گرفته و دست آنحضرت برشانه‌هایش بود و از طرف دیگر گاهی حضرت علی سو گاهی حضرت اسامه بن زید سآنحضرت صرا کمک می‌کردند، به همین خاطر حضرت عایشه لنام حضرت علی سرا نبرده‌اند و گفت: یک نفر دیگر.
همچنان که روایت طبری در تاریخ خود این گمان باطل را رد می‌نماید که حضرت علی سو حضرت عایشه لهر دو در جمع عام پاک دلی خود را نسبت به همدیگر اعلام کردند و بیان داشتند که ارتباط آنها با هم بر مودت و محبتی دوطرفانه بنیان شده است.
عایشه می‌گوید: به خدا سابقا میان من و علی چیزی نبوده جز آنچه میان زن و اقوام شوهرش رخ می‌دهد ولی او به نزد من، با وجود گله‌ام، از نیکان است.
علی گفت: ای مردم! به خدا راست گفت و نکو گفت، میان من و او جز این چیزی نبود، وی در دنیا و آخرت همسر پیامبر صاست [۳۶۶].
همچنان که روایت ذیل نیز بر آن دلالت می‌نماید این‌که هنگامی از عایشه سؤال کردند: آنحضرتصچه کسی را بیشتر از همه دوست داشتند؟ گفت: فاطمه را، بعد عرض کردند: در بین مردها چه کسی را بیشتر دوست می‌داشت؟ فرمود: شوهر او را که بسیار روزه‌دار و نمازگزار بودند [۳۶۷].
یکی دیگر این‌که عایشه لآن روایت را گزارش داده که علی ساز اهل بیت محسوب می‌گردد و این مسأله جز از طریق حضرت عایشه برای اهل سنت به اثبات نرسیده است.
[۳۶۳] فتح الباری ۷/۴۳۷و تفسیر القرطبی ۱۲/۱۹۸. [۳۶۴] صحیح بخاری- کتاب المغازی ش ۴۱۴۲. [۳۶۵] صحیح بخاری- کتاب الاذان ش ۶۶۵ و ۶۸۷ و کتاب الهبة ش ۲۵۸۸ و صحیح مسلم- کتاب الصلاة ش ۴۱۸ و سنن دارمی – کتاب الصلاة ش ۱۲۵۷. [۳۶۶] تاریخ الطبری ۳/۶۱ [۳۶۷] سنن ترمذی- کتاب المناقب ش ۳۸۷۴ و گفته: روایتی حسن و غریب است، و حاکم نیز آن‌را در المستدرک ۳/۱۷۱ ش ۴۷۴۴ روایت کرده است.