زندگانی مادر مومنان بانو عایشه رضی الله عنها

زندگی زناشویی و تفاوت دیدگاه اسلام نسبت به‌ زن با دیدگاه شرق و غرب

فرهنگ مشرق زمین و غرب در مورد زن بسیار مختلف است، مردمان مشرق معتقد هستند که‌ محبت ورزیدن نسبت به‌ زن لکه‌ی ننگی است که‌ بر پیشانی تقدس نهاده‌ می‌شود، و وظیفه‌ی زن را در چهارچوب خانه‌ و عذم تجاوز از آن می‌دانند. در حالی که‌ غرب زن را خدا می‌دانند یا در سطح خدا می‌پندارند و می‌گویند هر آنچه مایه‌ی رضایت زن باشد، خدا را خشنود ‌خواهد کرد. همچنین می‌گویند: هر دین و مذهبی که‌ حقوق کامل و جایگاه واقعی را به‌ زنان داده‌ باشد، می‌تواند بهترین و بزرگ‌ترین دلیلی برای صحت و معقول بودن آن باشد که‌ کاملا با عقل سلیم بشری سازگاری دارد.

دین اسلام که از بین افراط و تفریط بر آمده است، زن را نه خدا و نه خاری در راه می‌داند، اسلام بهترین تعریف را برای زن تقدیم کرده است که: در این کشکمش جهان، زن باعث تسکین روح و آرامش مرد است.

خداوند ﻷمی‌فرماید: ﴿وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجٗا لِّتَسۡكُنُوٓاْ إِلَيۡهَا وَجَعَلَ بَيۡنَكُم مَّوَدَّةٗ وَرَحۡمَةً﴾[الروم: ۲۱] «‏و یکی از نشانه‌های (دالّ بر قدرت و عظمت) خدا این است که از جنس خودتان همسرانی را برای شما آفرید تا در کنار آنان (در پرتو جاذبه و کشش قلبی) بیارامید، و در میان شما و ایشان مهر و محبّت انداخت (و هر یک را شیفته و دلباخته دیگری ساخت، تا با آرامش و آسایش، مایه شکوفائی و پرورش شخصیت همدیگر شوید، و پیوند زندگی انسانها و تعادل جسمانی و روحانی آنها برقرار و محفوظ باشد)».

به هر حال در اینجا منظور این نیست که در اسلام مقام زن و حقوق آن چه می‌باشد، ما فقط می‌خواهیم نشان بدهیم که آنحضرت صدر زندگی زناشویی به چه صورت با حضرت عایشه رفتار نموده‌ است.

آنحضرت صمی‌فرماید: «خیركم خیركم لاهله، وانا خیركم لاهلی». «بهترین شما کسی است که با همسرش خوب باشد و من از همه‌ی شما بیشتر با همسرم خوبی می‌کنم».

بهترین تصدیق عملی برای این گفتار همان می‌باشد که‌ حضرت عایشه‌ لحدود نه سال با آنحضرت صبودند و چنان زندگی پر از سعادت و کامرانی‌ای را سپری نمودند که‌ هرگز در میان افراد برجسته‌ و بزرگان جامعه‌ی بشری چنین نمونه‌ای یافت نمی‌شود که‌ همانند آنان با سحادت مواجه‌ شده‌ باشند و یا همانند عایشه‌ لاز زندگی‌اش راضی باشد، می‌بینیم که‌ در طی این مدت دراز به جز واقعه ایلاء هیچ چیز دیگری پیش نیامد که‌ ارباط خانوادگی آنان را بر هم بزند و از صفای آن بکاهد.

همیشه زندگی با لطف و محبت و با همکاری و همدردی می‌گذشت، خصوصاً وقتی تصور شود که زندگی دنیایی خانواده نبوت با چه فقر و مضیقه‌ای و چقدر در دشواری می‌گذشت، این محبت و مهربانی بیشتر مشخص می‌شود.