تاریخ ازدواج عایشه
در مورد تاریخ ازدواج حضرت عایشه با پیامبر صاختلاف نظر است: علامه بدر الدین عینی در شرح بخاری می‌نویسد: ازدواج حضرت عایشه دو سال قبل از هجرت می‌باشد و گفته می‌شود که سه سال قبل از هجرت و این هم گفته شده که حدود یک و نیم سال قبل از هجرت و در ماه شوال بوده است که عایشه لشش سال داشته و برخی گفته‌اند: هفت ساله بوده است و در سال دوم هجری و بعد از واقعه‌ی بدر در ماه شوال با او همبستر شده است... [۴۰].
از بعضی روایات دیگر چنین معلوم می‌شود که رسول اکرم صسه سال بعد از وفات خدیجه لبا عایشه ازدواج نمود. و سیرت نگاران می‌گویند که در همان سالی که حضرت خدیجه لوفات کرد، ازدواج با حضرت عایشه لنیز صورت گرفت.
همانا می‌توان که بنا به تاریخ وفات حضرت خدیجه لتاریخ ازدواج حضرت عایشه را مقرر نمود، اما علما در خصوص تاریخ وفات حضرت خدیجه با هم اختلاف نظر دارند. در روایتی آمده است که پنج سال قبل از هجرت و در بعضی روایات دیگر چهار سال قبل از هجرت و در بعضی روایات سه سال قبل از هجرت ذکر شده است. حتی خود حضرت عایشه لنیز دو روایت مختلف را در این زمینه روایت کرده است، چنان‌که در صحیح بخاری و مسند امام احمد بن حنبل آمده است: یکی اینکه می‌گوید: «آن‌طور که از خدیجه دچار غیرت شده‌ام از هیچ زنی نسبت به پیامبر صدچار غیرت نشده‌ام. آخر پیامبر ص مدام از او یاد می‌کرد و او را زیاد می‌ستود». و گفته: که پیامبر صسه سال بعد از وفات خدیجه با من ازدواج نمود [۴۱]. و در روایت دیگری آمده است که در همان سال، ازدواج حضرت عایشه صورت گرفته است [۴۲].
گفتنی است که جمهور محققین این روایت را ترجیح داده‌اند و بخش‌های مستند روایت‌های دیگر نیز این را تأیید می‌نماید که حضرت خدیجه در رمضانِ سال دهم بعثت یعنی سه سال قبل از هجرت وفات نمود و در ماه شوال یعنی بعد از یک ماه رسول اکرم صعایشه را به عقد خود در آورد و در این زمان حضرت عایشه شش ساله بود؛ با این حساب در ماه شوالِ سه سال قبل از هجرت مطابق با ماه مایو (ایار) ۶۲۰ م نکاح حضرت عایشه صورت پذیرفته است.
علامه ابن عبدالبر [۴۳]نیز در کتاب «الاستیعاب [۴۴]» همین قول را تأیید نموده‌اند و در خصوص آن دو روایتی که از حضرت عایشه نقل شده‌اند، ممکن است که اشتباه از طریق راوی صورت گرفته باشد. بنابراین عقد در همان سال صورت گرفته است که خدیجه لوفات نمود، اما روابط و زندگی زناشویی بعد از سه سال صورت گرفته که حضرت عایشه نه ساله بوده است.
[۴۰] عمدة القاری شرح صحیح البخاری، علامة بدرالدین عینی ۱/۴۵ [۴۱] صحیح بخاری، کتاب المناقب ش ۳۸۱۷ صحیح مسلم، کتاب فضائل الصحابة ش ۲۴۳۵ [۴۲] صحیح بخاری، باب تزویج النبی صعائشة وقدومها المدینة وبنائه بها ش ۳۸۹۶. [۴۳] ایشان یوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر ابو عمر می‌باشند که مشهور به الحافظ، القرطبی هستند، او یکی از دانشمندان اندلس و از بزرگ‌ترین محدثان است، ایشان فردی معتبر و دارای مهارت در فقه، عربی، حدیث و تاریخ بوده‌اند و دارای کتاب‌های سودمندی می‌باشند که از جمله‌ی آن‌ا موارد ذیل هستند: التمهید، الاستذکار، الاستیعاب و جامع بیان العلم وفضله. ابو عمر در سال ۴۶۳ هـ و بنا به روایتی دیگر ۴۵۸ هـ وفات فرمودند. وفیات الاعیان۶/۶۴، الدیباج المهذب۲/۳۶۷، شذرات الذهب۴/۳۱۴، شجرة النور الزکیة ص ۱۱۹. [۴۴] الاستیعاب فی معرفة الاصحاب۴/۱۸۸۱ شماره‌ی ترجمه:۴۰۲۹ انتشارات: دارالجیل، بیروت ۱۴۱۲هـ، ت: علی محمد بجاوی.