دو یار غار

محمد باقر بهبودی: سخن گفتن از اینکه سکینه بر که نازل شد، بیمورد است!

محمد باقر بهبودی شیعی، محقق کتاب حجیم بحار الانوار می‌گوید:

«جمله ﴿فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ﴾تا به آخر آیه مربوط به سفر هجرت و نزول در غار نیست، بلکه آیه کریمه مى‏خواهد تاریخ را از روز اوّل هجرت که مسلمین با مشرکین رویاروى شدند، تا روزى که مسئله بسیج تبوک مطرح است؛ به صورت خلاصه گزارش کند. فاء در ﴿فَأَنزَلَ ٱللَّهُ﴾براى تفریع است ولى براى ﴿فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ﴾که شرح نصرت الهى را با امداد غیبى یادآور مى‏شود و از جمله در جنگ بدر و جنگ أحد که با استغاثه مؤمنین فرشته‏ها نازل شدند و در آخرین جنگ مسلمین، جنگ حنین که جز عده انگشت ‏شمارى همگان از ترس جان که غافلگیر شده بودند، فرار کردند، ذات ربوبى با ارسال جنود آسمانى و فرشتگان ناپیدا رسول خود را نصرت بخشید.

بنابراین بحث از اینکه سکینه بر رسول خدا نازل شده است و یا بر یار غار که ابوبکر باشد، کاملاً بى‏مورد است. زیرا این سکینه در غار نازل نشده است، و رسول خدا با کمال اطمینان خاطر و آرامش روح و تن به غار پناه برد تا از تعقیب دشمن در امان خدا بماند..» [٩۸٩]

با این وجود، زمانی که دانستیم، سکینۀ نازل شده مربوط به غار نیست بلکه مربوط به زمان نزول آیات یعنی قبل از جنگ تبوک است، متوجه می‌شویم که حزن ابوبکر [٩٩۰]ربطی به سکینه نداشته چرا که سکینه ٩ سال بعد نازل می‌شود! آنهم زمانی که هم ابوبکر نزد پیامبر بود و هم عمار و هم ابوذر و هم ابن عباس و... و اگر نزول خاصۀ سکینه بر رسول خدا دلیل کفر کسانی است که همراه او بودند، پس باید تمام اشخاصی که همراه او بودند را کافر بدانید! که البته از شما بعید نیست.

اما اگر دلیلی که گذشت را نادیده بگیریم، باز هم مشکلی ایجاد نمی‌شود و باز هم تیر قزوینی و دوستانش به سنگ می‌خورد؛ حال ابتدا سخنان ایشان و سپس جوابش را بخوانید:

[٩۸٩. ] -http://www.mbehbodi.com/readarticle.php?article_id=٧۰ سایت شخصی محمد باقر بهبودی، تفسیر آیۀ ۴۰ سورۀ توبه [٩٩۰] در صورتی که ثابت شود حزنی درکار بوده است.