رهنمود سنت در رد اهل بدعت

دلیل یازدهم حلی که علیسوصی است

گوید برهان یازدهم: «قول خدای تعالی در سوره‌ی بقره آیه‌ی ۱۲۴ خطاب به ابراهیم: ﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامٗاۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِيۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهۡدِي ٱلظَّٰلِمِينَ١٢٤﴾[البقرة: ۱۲۴] [۳۳۲]ابن مغازلی شافعی از ابن مسعود روایت نموده که رسول خدا فرمود: دعوت به من و علی رسید و هیچیک از ما برای بت سجده نکردیم و خدا مرا پیغمبر خود و علی را وصی گرفت و این نص در این باب است».

[۳۳۲] بدان که مقام امامت که در این آیه مقصود همان مقام نبوت است و هر پیامبری پیشوا و سرمشق برای مردم نیز بوده است، چنان‌که در سوره‌ی انبیاء؟ وقتی نام انبیاء از فرزندان ابراهیم را ذکر می‌کند در آخر می‌فرماید: ﴿وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِمۡ﴾[الأنبياء: ٧۳] آری خدا دعای ابراهیم را مستجاب نمود و بعضی از ذریت او را امام یعنی پیامبر نمود و در سوره‌ی حدید می‌فرماید: ﴿وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحٗا وَإِبۡرَٰهِيمَ وَجَعَلۡنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡكِتَٰبَۖ﴾[الحديد: ۲۶] و در سوره‌ی مریم آیه‌ی ۴٩ فرموده: (ﯹ ﯺ ﯻ ﯼﯽ ﯾ ﯿ ﰀ) پس منظور از امامت در آیه‌ی فوق همان نبوت می‌باشد و این نبوت و امامت منصوب من عند الله با حضرت محمد خاتمه پیدا کرده است. و حضرت علی در نهج البلاغه منسوب به او در خطبه‌های ٩۳ و ۱۱۵ به این اعتبار پیغمبر جرا امام خوانده و فرموده: فهو امام من اتقی، هرکس توضیح بیشتری در اینمورد بخواهد رجوع کند به کتاب «بت شکن» باب «طبقات الأنبیاء والرسل والائمة» که ما در آنجا به‌اندازه‌ی کافی توضیح داده‌ایم.