دلیل سی و ششم بر امامت علیسو جواب آن به جعلی بودن دلیل
گوید: «برهان سی و ششم از آیات دال بر امامت علی قول خدای تعالی در سوره‌ی بقره آیه‌ی ۴۳ ﴿وَٱرۡكَعُواْ مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ٤٣﴾از ابن عباس روایت شده که این آیه در حق علی و محمد نازل شده و این دو اول کسانی هستند که نماز و رکوع کردند، پس علی امام است».
گوییم: اول ما نمی‌‌پذیریم که این صحیح است، دلیل شما بر صحت این خبر چیست؟.
دوم: به اتفاق اهل علم به حدیث، این ساخته شده و دروغ است و ابن عباس نگفته و تازه قول وی حجت نیست.
سوم: این آیه در سوره‌ی بقره می‌باشد و این سوره به اتفاق مسلمین در مدینه نازل شده و این آیه در سیاق آیات خطاب به بنی اسرائیل است که به ایشان فرموده بیایید مسلمان شوید و نماز را با مسلمین و به طریقه‌ی ایشان با رکوع و جماعت بخوانید، پس آیه‌ی مذکور بعد از هجرت نازل شده و در ابتدای بعثت نازل نشده تا اینکه گفته شود اختصاص به کسانی دارد که در ابتدای نماز و رکوع بجا می‌‌آورند.
چهارم: اگر مقصود از آیه علی و پیغمبر جبود، باید گفته باشد مع الراکعین به فتح عین که تثنیه باشد، و از صیغه جمع، فقط دو نفر اراده نمی‌شود بلکه سه نفر و یا از سه به بالا مقصود است، و تنها اراده‌ی دو نفربر خلاف اجماع است.
پنجم: اگر مراد رکوع با آن دو باشد پس حکم آیه به وفات آن دو منقطع می‌شود، و دیگر احدی مأمور نیست تا با راکعین نماز بخواند.
ششم: اکثر مردم قائلند که ابوبکر قبل از علی با پیغمبر جنماز خوانده و قبل از علی رکوع کرده است.