دلیل بیست و هفتم بر امامت علی و جواب آن از چندین وجه
گوید: «برهان بیست و هفتم قول خدای تعالی در سوره‌ی بقره آیه‌ی ۲٧۴: ﴿ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ سِرّٗا وَعَلَانِيَةٗ فَلَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ٢٧٤﴾[البقرة: ۲٧۴] از طریق ابی نعیم به اسناد او از ابن عباس آمده که گفت این آیه نازل شده درباره‌ی علی که با او چهار درهم بود که یکی را در شب و یکی را در روز و یکی را سرا و یکی را آشکارا انفاق کرد و این آیه نازل شد و برای غیر او حاصل نشده، پس علی امام است».
در جواب گوییم: اولا از شما مطالبه‌ی صحت این نقل را می‌کنیم و روایت کردن ابونعیم دلیلی بر صحت نیست.
دوم: این دروغ است و واقعیت ندارد.
سوم: آیه عام است و شامل هرکس می‌شود که اموال خود را به شب و روز پنهان و آشکار انفاق می‌کند. پس هرکس چنین عملی کند داخل در آیه است چه علی باشد و چه غیر علی و محال است که مراد فقط یک نفر باشد.
چهارم: این نسبتی که به علی دادی محال است زیرا هرکس چنین بگوید جاهل به معنی آیه است زیرا هرکس روز و شب انفاق کند پنهانی و آشکارا انفاق نموده است و لازم نیست که مراد چهار درهم باشد بلکه دو درهم باشد کافی است که یکی را پنهانی در شب و دیگری را بروز آشکارا انفاق کند. و اگر لازم بود که چهار درهم باشد باید بر سر «سرا» و او بیاورد و بگوید: «بالليل والنهار وسرا وعلانية»و حال آنکه واو نیاورده چه نصب آن بنابر مصدریت و یا بر حالیت باشد.
پنجم: اگر ما فرض کنیم علی چنین کاری را کرده است پس آیا جز انفاق چهار درهم چیز دیگری بوده؟ و چنین عملی را تا قیامت هرکس می‌تواند انجام دهد و بجا آوردن چنین عملی بلکه چندین برابر چنین انفاقی را بسیاری از مردم انجام می‌دهند و آنقدر زیاد هستند که به شماره در نمی‌‌آیند، پس خصوصیت کجاست؟ و چنین چیزی از خصایص نیست، و دلالتی بر فضیلت و امامت ندارد.