ابوبکر صدیقسو آیهی ۱۱ سورهی جمعه
جابر بن عبداللهبمیگوید: رسولخدا جدر روز جمعه مشغول خطابه و سخنرانی بودند که کاروان حامل مواد غذایی به مدینه آمد. اصحاب برای تأمین نیازهایشان به سوی کاروان شتافتند و کسی جز دوازده نفر با رسولخدا جنماند. خداوند متعال، این آیه را فرو فرستاد: ﴿ وَإِذَا رَأَوۡاْ تِجَٰرَةً أَوۡ لَهۡوًا ٱنفَضُّوٓاْ إِلَيۡهَا وَتَرَكُوكَ قَآئِمٗاۚ قُلۡ مَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ مِّنَ ٱللَّهۡوِ وَمِنَ ٱلتِّجَٰرَةِۚ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلرَّٰزِقِينَ١١ ﴾[الجمعة: ۱۱] و ابوبکر و عمربجزو آن دوازده نفر بودند. [۲۵۲]ترجمهی آیه از این قرار است: «(برخی از یارانت، در یکی از جمعهها که مشغول سخنرانی بودی،) هنگامی که تجارت یا لهوی [۲۵۳]دیدند، از اطرافت پراکنده شدند و تو را ایستاده رها کردند؛ بگو: آنچه، پیش خدا است، بهتر از سرگرمی و تجارت است و خداوند، بهترین روزیرسان میباشد».
[۲۵۲] الإحسان فی تقریب صحیح ابنحبان (۱۵/۳۰۰)؛ مسلم، شمارهی۸۶۳ [۲۵۳] برخی از مفسران، لهو را سرگرمیها و بازیچههای دنیا معنا کردهاند و بعضی هم گفتهاند منظور از لهو در این آیه، طبلی است که هنگام ورود کاروانهای تجارتی به شهرها به صدا درمیآوردند.(مترجم)