ابوبکر صدیق رضی الله عنه - بررسی و تحلیل زندگانی خلیفه اول

توجه ابوبکرسبه امر به معروف و نهی از منکر

ابوبکرسدر یکی از عیدها به خانه‌ی پیامبر جرفت؛ دو دختربچه‌ی انصاری دید که در حضور عایشهلآواز می‌خواندند؛ فرمود: «آیا در خانه‌ی رسول‌خدا جبانگ شیطان بپا است؟!» رسول‌خدا جکه رویشان را از جانب آن دو دختربچه‌ی آوازخوان به سوی دیوار برگردانده بودند، خطاب به ابوبکرسفرمودند: «دَعْهَا یَا أَبَا بَكْرٍ فَإِنَّ لِكُلِّ قَوْمٍ عِیدًا، وَهَذَا عِیدُنَا» [۲۵۹]یعنی: «ای ابوبکر! کاری به آن دو نگیر؛ هر قومی عید و سروری دارند و این، عید ما مسلمانان است.» در این حدیث، به روشنی بیان شده که گوش دادن به آوازها و سرودها عادت رسول‌خدا جو صحابه نبوده است و این، از خصلت نیکان و صالحان است که به سرگرمی‌های مباح نیز مشغول نمی‌شوند؛ ابوبکر صدیقسبر همین اساس سرود‌خوانی آن دو دختربچه یا کنیزکان انصاری را بانگ شیطان نامید. رسول اکرم جنیز ضمن حذرداشت ابوبکرساز ایجاد ممنوعیت برای آن خواننده‌های کوچک، روز عید را که روز شادی و سرور است، دلیل این امر خواندند. البته باید دانست که در آوازخوانی بچه‌ها در اعیاد و شادی‌ها رخصت وجود دارد و در حدیث نیز آمده است: «لَتَعْلَمُ یَهُودُ أَنَّ فِی دِینِنَا فُسْحَةً» [۲۶۰]یعنی: «تا مشرکان بدانند که در دین ما فراخی است.» عایشهلدوستان کم‌سن و سالی داشت که به نزد او می‌رفتند و با هم بازی می‌کردند. در حدیث چنین نیامده که پیامبر جبه آوازخوانی آن‌ها گوش می‌دادند؛ بلکه تنها آنجا حضور داشتند و صدای آواز به گوش آن حضرت می‌رسید. از این روایت، چنین برداشت می‌کنیم که پرداختن به برخی سرگرمی‌ها از قبیل آوازخوانی با شرایط مشهورش روا است. [۲۶۱]

[۲۵۹] روایت مسلم در صلاة العیدین، شماره‌ی۸۹۲ [۲۶۰] الفتاوی (۱۱/۳۰۸)؛ مسند احمد (۶/۱۱۶،۲۳۳) به نقل از عایشه‌ی صدیقهل [۲۶۱] مرجع سابق (۳۰/۱۱۸)؛ در این روایت و روایاتی این‌چنین، جواز سرودخوانی برداشت می‌شود و نه پرداختن به ترانه‌ها و سرودهایی که همراه آن، آهنگ و موسیقی نیز نواحته می‌گردد.(مترجم)