تعصب سلمه بن عمیر حنفی بر جاهلیت
بهرغم آشکار شدن بطلان و ناراستی جاهلیت، باز هم عدهای بر آن سرسختی میکردند و به راحتی از آن دست نمیکشیدند. چرا که جاهلیت در آنان ریشه دوانده و پاینده شده بود. چنین کسانی به سبب همین سرسختی و تعصب ابلهانه به هنگام رویارویی جاهلیت با حقیقت، تنها به زور است که دست از شمشیر و جانبداری جاهلانهی خود برمیدارد. [۹۸۹]سرسختی بر جاهلیت، سلمه بن عمیر حنفی را بر آن داشت تا از هیچ چارهاندیشی و دسیسهای کوتاهی نکند و راهی را که برای حفظ و ماندگاری جاهلیت در پیش گرفته بود، درست بداند. او پس از برقراری صلح، در پی کشتن خالد بن ولیدسبرآمد. او که کینهی زیادی از مسلمانان به دل داشت، صلح با آنان را که از طرف مجاعه مطرح شده بود، نابجا میپنداشت و از همینرو نیز به قصد بر هم زدن پیمان صلح، قصد کشتن خالدسرا نمود که در اجرای نقشهاش ناکام ماند؛ او را بستند تا از خیانتش در امان باشند تا اینکه یک شب خود را رهانید و به لشکرگاه خالدسرفت. نگهبانان، به او ایست دادند. بنیحنیفه که از گریز سلمه، نگران شده بودند، به دنبالش رفتند و او را در یکی از باغها یافتند. سلمه، بر آنها شمشیر کشید؛ او را با سنگ میزدند و در همان گیر و دار شمشیری نیز به گردن سلمه خورد که رگهای گردنش بریده شد و در چاهی افتاد و مرد. [۹۹۰]این، نمونهای از سرسختی جاهلان در دفاع از جاهلیت و ناراستی آن است. [۹۹۱]
[۹۸۹] حرکة الردة، ص۲۹۲ [۹۹۰] تاریخ طبری (۴/۱۱۷و۱۱۸) [۹۹۱] حرکة الردة، ص۲۹۲ تا۲۹۵