دوم: اله و یا پروردگار:
- جینیه در اصل قیامی بود بر ضد براهمه، ایشان آلهۀ هندوان را قبول ندارند، خوصوصا آلهۀ سه گانۀ ایشان را (برهما – فشنو - سیفا) از همین جهت حرکت ایشان را بنام حرکت الحادی نام نهاده‌اند.
- جینیه به روح اکبر ویا خالق بزرگ برای کائنات قائل نیستند ولی به وجود ارواح جاوید قائل هستند.
- هر روحی از ارواح جاوید، از دیگرش مستقل بوده در آن‌ها تناسخ جاری می‌شود.
- خود را از فکر الوهیت کاملا آزاد کرده نتوانستند بنابرآن بخاطر اینکه دین در اذهان شان تکمیل شود، و فراغی که از عدم اعتراف شان به خدای واحد پیدا شده بود پرشود، به شکل و صورت (مهاویرا) معبودی به خود ساخته و بیست و سه جینی دیگر را نیز به آن یکجا کرده‌اند.
- طبیعت مسالمت آمیزی که دارند ایشان را مجبور ساخته تا به آلهۀ هندوان (بغیر از آلهۀ سه گانه) اعتراف نموده، وبه آن‌ها احترام و تعظیم نمایند، ولی در تعظیم به درجۀ تعظیم براهمه نمی‌رسند، همچنان ایشان براهمه را به اعتبار اینکه یک گروه معظم در بین هندوان‌اند، احترام و تعظیم می‌کنند.
- در دین ایشان نمازی و قربانیی وجود ندارد، و به نظام طبقاتی قائل نیستند، بلکه به ضد آن قیام کرده‌اند، در میان ایشان صرف دو طبقه وجود دارد: طبقۀ خاصه و طبقۀ عامه، ولی به طبقۀ خاصۀ خویش که از جملۀ رهبانان‌اند هیچ نوع امتیازی قائل نیستند، و این امرسبب شده که راهبان در مشقت، قربانی و تکلیف زیادی قرار گیرند.