بعد از حساب چند مملکت تشکیل می‌گردد:
* مملکت آسمانی: این مملکت برای کسانی است که شهادت عیسى÷را قبول نمودند و به نامش ایمان آورده تعمید نمودند.
* مملکت زمینی: این برای کسانی است که انجیل را بر روی زمین ترک کردند، لیکن در عالم روحانیت آن را استلام کرده بودند.
* مملکت سفلى: برای کسانی که انجیل و شهادت عیسى÷را نه در روی زمین پذیرفته‌اند و نه هم در عالم روحانیت، همراه آنان زنا کاران و فاسقان می‌باشند.
* تاریکی خارجی: برای کسانی خواهد بود که برای عیسى÷توسط روح القدس شهادت داده‌اند و قوت پروردگار را دانسته‌اند، لیکن برای شیطان اجازه داده‌اند که بر ایشان غلبه نماید، تا از حق منکر شوند، و با قوت پروردگار مقابله نمایند.
- به دوران «هزار سال نیکبختی» ایمان دارند، که آن از تاریخ آمدن عیسى÷به زمین شروع می‌شود و هزار سال ادامه می‌کند، و در آن وقت بسیاری از مردگان بر میخیزند، و بعضی از آنان به مجرد دیدنش در وقت نزولش، اختطاف کرده می‌شوند، این قیامت اول است. شرارت پیشگان در جسد‌های خویش هلاک شده تا انتهاء هزار سال با دیگر مردگان اشرار باقی می‌مانند، که بعد از آن قیامت آخر میاید.
- در مدت همین هزار سال محبت و صلح رائج و حکمفرما می‌باشد، شخص عیسى÷پادشاه می‌باشد، زمین در یکجا جمع می‌شود، و قاره‌های مختلف وجود نمی‌داشته باشد، اطفال بدون ارتکاب گناه و خطاء بزرگ می‌شوند.
- در آن وقت مردن وجود نمی‌داشته باشد، زیرا مردم در یک لحظه از حالت فانی بودن به حالت زندگی جاویدانی تغییر می‌نمایند.
- در اواخر همین هزار سال، برای مدت کوتاهی لگام شیطان رها کرده می‌شود، میان پیروان پیامبران و پیروان شیطان معرکه و جنگ صورت می‌گیرد. آنگاه مؤمنین غالب می‌شوند وشیطان تا ابد رانده می‌شود.