دوم: طبقات رجال دین:
شرط است که باید شخصیت دینی جسم سالم، حواس درست، متأهل، فرزنددار، وختنه ناشده باشد، سخن شخصیت دینی در امور دینی این طائفه، مثل حالات ولادت، نام گذاری، تعمید، ازدواج، نماز، ذبح وجنازه، مقبول و نافذ بوده قرار ذیل طبقه بندی شده‌اند:
۱- حلالی: به نام «شماس» یاد می‌شود، وظیفه‌اش اینست که با جنازه می‌رود و سنت ذبح را میان مردم برپا می‌نماید، این شخص جز با دختر خانه با دیگر کسی ازدواج نمی‌کند، اگر با بیوه ازدواج نماید از رتبه‌اش افتیده واز وظیفه‌اش سبکدوش می‌گردد، مگر در صورتی از رتبه‌اش پایین نمی‌آید که خودش با همسرش(۳۶۰) بار در آب نهر جاری غوته بخورند.
۲- ترمیده: وقتی حلالی هر دو کتاب مقدس را یعنی «سدره ادنشماثا و نیانی» را که کتاب‌های تعمید و اذکار است، دانست، وظیفۀ تعمید را توسط غوته خوردن در آبی که نزد «المندی» موجود است، انجام می‌دهد، وتا هفت روز دیگر بخاطری که احتلام نشود، بیدار باقی می‌ماند، البته در آن هفت روز باید لحظه‌ای هم چشمش بسته نشود، بعد از آن همین حلالی به مرتبۀ ترمیده ارتقا نموده وظیفه‌اش در عقد ونکاح نمودن دختران خانه منحصر می‌باشد.
۳- ابیسق: ترمیده‌ای که مختص به عقد بیوه گان شود، وی به ابیسق تبدیل شده از این رتبه‌اش دیگر انتقال نمی‌کند.
۴- کنزبرا: ترمیدۀ دانشمندی که هرگز عقد بیوه گان را نبسه باشد ممکن است که به کنزبرا تبدیل شود، البته این در صورتی می‌شود که کتاب کنزاربا را حفظ نماید، در آن وقت وی مفسرآن گردیده چیزهائی که به دیگران جائز نیست به وی جائز می‌گردد، واگر کسی را از افراد این طائفه قتل نماید ازوی قصاص گرفته نمی‌شود، زیرا وی رئیس الهی بالای طائفه می‌باشد.
۵- ریش امه: یعنی رئیس امت وصاحب کلام مقبول ونافذ در امت، در میان صابئۀ امروزی کسی که به این مرتبه رسیده باشد وجود ندارد، زیرا وی به علم زیاد وقدرت کامل ضرورت دارد.
۶- ربانی: به این درجه جز یحیى بن زکریا علیهما السلام دیگر هیچ کس نرسیده است، همچنان جائز نیست که در یک وقت و زمان دو ربانی وجود داشته باشد، شخص ربانی بالا می‌رود تا در عالم انوار سکونت کند، باز پایین میاید تا به گروه خود تعالیم دین را برساند، و دوباره به عالم ربانی و نورانی خود بالا می‌رود.