انتشار و جاهای نفوذ:
- شهر «امرتیسار» که متعلق به پنجاب می‌باشد و در وقت تقسیم در قلمرو هند داخل گردیده، شهر مقدس آن‌ها بود و در آنجا اجتماعات بزرگ و مهم خویش را برگذار می‌نمایند.
- چهار تخت نزد آنان وجود دارد که از قداست و عظمت برخوردار می‌باشند و آن‌ها عبارت‌اند از: عقل تخت - که در امرتیسارموقعیت دارد- ، اناندبور، بانتا، و باندد.
- بزرگ‌ترین معبدشان در امرتیسار وجود دارد که آنجا به حج می‌روند، آن معبد بنام «دربار صاحب» یاد می‌شود، یعنی دربار پادشاه و سردار، دیگر معابد شان بنام «کرو داوره» یعنی مرکز استاد یاد می‌شود.
- اکثریت سیک‌ها در پنجاب زندگی می‌نمایند، زیرا در آنجا ۸۵% آنان جاگزین هستند، وباقی آنان در ولایت هاریانا، دهلی و گوشه و کنار هند متفرق‌اند، بعضی از آنان در مالیزیا، سنگا پور، شرق افریقا، انجلترا، ایالات متحدۀ امریکا، و کندا مستقر شده‌اند و بعضی دیگر ایشان به خاطر کار به دول عربی خلیج رفته‌اند.
- از ۱۹۰۸م به این طرف آنان جلسۀ سالانه‌ای دارند که هر سال برگذار می‌گردد وبخاطر ایجاد مدارس وبازکردن بخش‌های تعلیمی در دانشگاه‌ها برای تدریس دین سیک ونشر تاریخ آن، کار و فعالیت می‌نمایند.
- یک بخش از سیک‌ها ازمکفورۀ عام سیک‌ها جدا شدند وپیروی پسر بزرگ نانک را کردند که به نام «ادواسی» یاد می‌شوند، زیرا آنان به سوی تصوف روی آوردند، اما خواص «باختا» به ختم نسل غوروی دهم «غوبند سنغ» باور نداشته معتقد‌اند که درمیان مردم معلمی زنده وجود دارد وهمیشه وجود می‌داشته باشد.
- آنان اعتقاد راسخ بر ضرور بودن ایجاد یک دولت مستقل برای خود شان دارند، و این رکنی از ارکان ایمان شان به شمار می‌رود، از همین جهت در آخر هر عبادت خود ترانه‌ای می‌خوانند و می‌گویند: «زود است که رجال خواص «باختا» حکومت را به دست گیرند» همچنان از خواب‌های دیرین شان اینست که شاندیگار پایتخت ایشان باشد.
تعداد نفوس سیک‌ها، در داخل وخارج هند فعلا ۱۵ملیون تخمین می‌شود.