۴- عواطف:
- باید تمام عواطف و احساس‌ها کشته شود، راهب به دوست داشتن و بدبینی، به غم و خوشی، به سردی وگرمی، به خوف و حیاء، به خیر وشر، و به گرسنگی و تشنگی احساس ندارد، بنابرآن واجب است بروی که به درجۀ خمود وجمود و غفلت برسد، بحدی که تمام عواطف انسانی را درنفس بکشد.
- بعضی از آن‌ها را چنین مشاهده می‌کنی که موی جسدش کنده می‌شود ولی هیچ نوع دردی از آن احساس نمی‌کند.