اول: کتب:
۱- کتاب لوتس مسمی به (طاو- تی – تشینغ) که اگر حارس (ین شی) از وی در خواست نمی‌کرد وی نمی‌نوشت بلکه همین حارس از معلم و شیخ در خواست کرد که افکار خویش را تدوین و تألیف نماید. این کتاب مجموعه‌ای از قطعه‌های ادبی بوده که مشتمل به طبیعت(طاو) می‌باشد، همچنان مشتمل بر قواعد عامه و مثال‌هائی است برای حاکمی که زمام امور طاو را به دست می‌گیرد، این کتاب در عباراتش بسیار غموض و پیچیدگی وجود دارد، زیرا غموض و پیچیدگی در آن امر مقصود است.
۲- شوانغ تسو: وی دربارۀ نظریۀ فلسفی طاویه بحث نموده، و بحث مقایسوئی میان آسمان و بشر و میان طبیعت و اجتماع کرده از طاوی‌ها خواستار دور انداختن حیله‌های ساختگی شده است، در این کتاب قصه‌هائی هم وجود دارد متعلق به بشر‌های کاملی که توان پرواز را دارند، آنان اشخاص جاویدی هستند که به عناصر طبیعی متأثر نمی‌شوند، به آنان گرمی و سردی نمی‌رسد، صاحبان ارواحی‌اند که در آزادی تصرفات خویش ممتاز‌اند.
۳- کتاب (هوانغ- تی – نی – تشینغ) این کتاب از قرن سوم قبل از میلاد است، در این کتاب تجربه‌هائی دربارۀ بعضی معادن، نباتات و مواد حیوانیه وجود دارد، که آن از توجه شان به حفظ صحت و تمدید زندگی نشأت کرده است.
۴- کتاب (باو- بو- تسو) که تألیفش سال (۳۱۷م) تکمیل گردیده، این کتاب دربارۀ علوم کیمیاء قدیم بحث می‌نماید، و در آن طرق تبدیل کردن معادن به طلا، و تمدید زندگی توسط بعضی اکیسرها، وجود دارد.
۵- آنان ادب فلسفی و دینی مخفیی هم دارند که بخشی از آن به قرن چهارم و قرن دوم قبل از میلاد بر می‌گردد، ترکیز و تأکید آن بر قناعت دادن حکام است، و بخش دیگر آن از اواخر قرن دوم میلادی شروع می‌شود، و حرکات منظم دینی را رهبری می‌نماید، این کتاب بعد از اجراء سوگند به حفظ و مخفی نگه داشتن از شیخ به شاگردانش نقل داده می‌شود.