موسوعه آسان در بیان گروهها و فرقه ها

تأسیس و افراد برازنده:

- مؤسس اول «نانک» نام دارد وبه نام «غورو» یعنی معلم نیز یاد می‌شود، سال ۱۴۶۹م در قریۀ «ری بوی دی تلفندی» که چهل میل از لاهور فاصله دارد، تولد گردیده است، ابتدا زندگی‌اش مطابق دین تقلیدی هندوان بود.

- وقتی جوان شد به حیث حسابدار برای یک زعیم افغانی درسلطانپور ایفاء وظیفه نمود، در آنجا همراه یک خانوادۀ مسلمان (ماردانا) که به همین زعیم خدمت می‌کرد معرفی گردید، و در آن وقت شروع به نظم اشعار دینی نموده و طعامخانه‌ای درست نمود که در آن مسلمانان و هندوان طعام بخورند.

- علوم را فراگرفت، و در بلاد به سیر وسیاحت پرداخت، و از مکه و مدینه نیز دیدن نموده و از تمام اطراف عالم که نزد وی مشهور بود باز دید کرد.

- ادعا نمود که وی پروردگار را دیده و پروردگار وی را به دعوت بشر امر کرده است، بعد از آن، وقتیکه در یکی از جوی‌های آب غسل می‌گرد، به مدت سه روز غائب گردیده بعد از آن ظاهر شد و این شعار را سرداد (نه هندو ونه مسلمان).

- از یک طرف اسلام را دوست داشت و از طرف دیگر بر عقاید وافکار هندوی خود که بر آن از ابتداء تربیه شده بود، خیلی محکم واستوار بود، که همین امر سبب شد تا در راه نزدیک ساختن هر دو دین باهم کارو فعالیت کند، همان بود که دین جدیدی را درقارۀ هند ایجاد نمود، بعضی از پژوهشگران به این باور‌اند که وی دراصل مسلمان بود وبعدا این مذهب جدید خود را اختراع کرد.

- اولین معبد را از برای سیک‌ها درکارتار بور (در پاکستان فعلی) تأسیس نمود، پیش از وفات خود سال ۱۵۳۹م یکی از پیروان خود را بحیث جانشین خود تعیین کرد، وی در قریۀ (دیرۀ بابا نانک) که از قریه‌های پنجاب هندی می‌باشد دفن گردید، وهمیشه بالای قبرش لباسی که در آن سورۀ فاتحه و بعضی سوره‌های کوتاه قران کریم نوشته شده است، انداخته شده می‌باشد.

- بعد از وی ده خلیفه (معلم) یکی بعد دیگری جانشین وی گردیدند وآخرشان غوبند سنغ (۱۶۷۵- ۱۷۰۸ م) بود، وی ختم سلسله خلفاء (معلمین) را اعلان نمود.

- بعد از وی رهبران شان به نام (مهراجا) یاد می‌شدند که از آنجمله است مهراجا رانجیت سنغ، متوفی سال ۱۸۳۹م.