ریشه‌های فکری و اعتقادی:
- پرستش گوساله از مصری‌های قدیم که قبل از خروج آنان در آنجا بودند گرفته شده بود، همچنان مفکورۀ قدیم مصری مأخذ و مصدر اصلی اسفار عهد قدیم شمرده می‌شود.
- فکر بابلی و فارسی نیز ازمصادر و مآخذ عهد قدیم شمرده می‌شود (کتاب – الله - ص ۱۱۷ تألیف عباس محمود عقاد را مطالعه کنید).
- مهم‌ترین ماخذی که بالای آن اسفار عهد قدیم اعتماد نموده همانا تشریع حمورابی است که تقریبا به سال ۱۹۰۰ ق م باز می‌گردد این تشریع در سال ۱۹۰۲م کشف گردید که در ستون سیاهی از سنگ حفر گردیده است، و آن سابقه دار‌ترین و مشهورترین تشریع سامی تا امروز به شمار می‌رود.
- تلمود به تناسخ قائل می‌باشد، و آن مفکوره‌ایست که از هند به بابل رفته و حاخام‌های بابل آن را به مفکورۀ یهودی نقل داده‌اند.
- از فکر مسیحی نیز متأثر گردیده‌اند، بنابرآن می‌بینی که می‌گویند: «ای پدر ما سبب ساز که به شریعتت باز گردیم، ای پادشاه ما: مارا به عبادتت نزدیک گردان، و مارا به توبۀ نصوح درحضورت باز گردان».
- در بعضی از مراحل خدایان بلعیم و عشتارت، خدایان آرام، خدایان صیدوم، خدایان مؤاب، خدایان عمون و خدایان فلسطینی‌ها را عبادت کرده‌اند (سفر القضاء: ۱۰/۶).