چهارم: معتقدات:
- الوهیت و تثلیث: به وجود پروردگار بزرگ خالق عقیده دارند، زیرا در اصل آنان اهل کتاباند، لیکن همراه با وی پسر (عیسى÷) و روح القدس (جبرئیل÷) را شریک میسازند، در بیان این مفاهیم و ربط دادن بعضی از آن به بعض دیگر، که اقانیم ثلاثه مینامند، میان کلیساها تفاوت و اختلاف شدیدی وجود دارد، اقانیم سه گانه را چنین تفسیر مینمایند که آن وحدانیت است در تثلیث و تثلیث است در وحدانیت.
- روز جزاء: معتقداند که در روز آخرت حساب و کتاب به عیسى بن مریم÷سپرده خواهد شد، زیرا در ذات وی قدری از جنس بشری وجود دارد که آن وی را در محاسبۀ مردم در مقابل اعمال شان کمک مینماید.
- دار کشیدن: به عقیدۀ آنان عیسى÷در عوض دیگر مخلوقات به دار کشیده شد و جان سپرد، البته بخاطریکه خداوندأاز یک طرف بشررا خیلی دوست دارد و از جانب دیگر عدالت کار میباشد به همین خاطر پسر یگانۀ خود را برای نجات جهان از گناهی که آدم÷در وقت خوردن از درخت حرام مرتکب شده بود نجات دهد، و عیسى÷به رضای کامل خود به دار آویخته شد و توسط آن بالای همان خطاء و گناه غلبه حاصل نمود. وی بعد از به دار آویخته شدن دفن کرده شد و بعد از سه روز در حالیکه بالای موت غلبه حاصل نموده بود برخاست و به طرف آسمان بالا رفت.
- تقدیس و تعظیم صلیب: صلیب شعار آنان بوده و مورد تقدیس اکثرشان قرار دارد، کسی که صلیب را با خود دارد به این معنی است که وی از پیروان عیسى÷میباشد.
- روزه: روزه عبارت است از نخوردن طعام چرب و طعامیکه از گوشت درست شده باشد و باید بخوردن سبزیجات اکتفا شود. مدت و کیفیت روزه از یک گروه به گروه دیگر شان تفاوت دارد.
- نماز: نماز نزد آنان عدد معلومی ندارد ولی بر نماز صبح و شام تأکید مینمایند، و نماز نزد آنان عبارت است از دعاءها، تسبیحات و بعضی اشعار. باید گفت که انتظام در روزه گرفتن و نماز گزاردن کار اختیاری بوده جبری نمیباشد.
- تعمید: تعمید عبارت است از فرو رفتن در آب و یا پاشیدن آب بنام پدر [الله]، پسر [عیسى] روح القدس، که آن تعبیری است از پاک شدن نفس از گناهان و خطایا.
- اعتراف: آن عبارت است از اعتراف نمودن شخص به تمام گناهانی که مرتکب شده باشد نزد شخصیت دینی، این اعتراف عذاب را از انسان ساقط ساخته از گناهان پاکش میسازد، زیرا آنان ادعا مینمایند که همین شخصیت دینی برای شخص مذکور از خداوند مغفرت میخواهد.
- عشاء ربانی: چنین میپندارند که عیسى÷یک شب پیش از دار کشیدنش حواریون را جمع نموده برای شان شراب و نان توزیع نمود، نان را پاره پاره کرد تا ایشان آن را بخورند، البته شراب اشارهای بود به خون عیسى÷و نان به جسدش.
- استحاله (تبدیلی): کسی که از کلیسا در روز نجات [یعنی روز نجات بنی اسرائیل و خروج شان از مصر که مصادف است به ۱۴ ابریل] نان بخورد و شراب بنوشد همین نان و شراب در جسم وی داخل گردیده به منزلۀ آن میشود که در شکم خود گوشت و خون عیسی÷را داخل کرده باشد و بدین وسیله تعالیم عیسی÷را در خود مزج کرده است.
- گوشت خنزیر را در حالیکه در تورات حرام بود حلال نمودهاند، ختنه را با وجود یکه در اصل شریعت شان وجود داشت حرام نمودهاند، همچنان سود خواری و شراب نوشی را حلال میدانند، حرام بودن را در زنا و خوردن حیوان خفه شده، خوردن خون و خوردن آنچه که بنام بتها ذبح میشود منحصر نمودهاند.
- در اصل دین آنان رهبانیت وجود دارد که آن دوری از ازدواج میباشد لیکن رهبانیت را مخصوص رجال دین نمودهاند، برای مرد تنها ازدواج نمودن با یک زن را اجازه میدهند، تعدد ازدواج را که در اوائل مسیحیت جائز بود منع مینمایند.
- طلاق: طلاق را تنها در صورت زنا نمودن زوجه برای مرد اجازه میدهند و بعد از آن برای زوجین عروسی نمودن بار دیگر جائز نیست، جدایى و فراقی که توسط موت بمیان میاید در این صورت برای همانش که زنده است جائز میباشد بار دیگر ازدواج کند، همچنان در صورتیکه یکی از زوجین نصرانی نباشد نیز جدائی جائز است.
- جوانب روحی: نصرانیت در اصل بخاطر تربیۀ وجدان و رشد جوانب عاطفی آمده بود که به سوی پرهیزگاری و عدم انتقام جویی دعوت مینمود و بر غرق شدن یهودیان در مادیات انکار میکرد، در انجیل چنین آمده است: «کسی که بر رخسار راستت کوفت تو رخسار دیگرت را برایش پیش کن، کسی که قطیفهات را گرفت از لباست نیز منعش مکن» لوقا ۶/۲۸، لیکن على الرغم آن تاریخ نصرانیت پر از قتل و خونریزی میباشد.
- تکاثر در نسل: آنان گروههای نصرانی خود را بر تکاثر نسل تشویق مینمایند، خصوصا در مناطقیکه اکثریت را تشکیل نمیدهند این امر به وجوب میرسد.
- چک مغفرت: آن چکی است که گناهان قبلی و آیندۀ خریدار خود را مغفرت مینماید و آن مثل سهم شرکتها به فروش میرسد، گاهی برای شخص بنابر همین چک و نظر به مبلغی که برای کلیسا اعطا نموده چند متر اضافه از جنت برایش داده میشود.
- ارتداد و مقابله به آن: کلیسا در مقابل علوم و کشفیات و طرق جدید در فهم کتاب مقدس مبارزه و مقابله نموده تیر خود را در مقابل هر گونه انتقاد رها مینماید و تمام آنها را بر ارتداد منسوب نموده و در مقابل همۀ این نظریات به شدت و خوشونت مقابله میکند.