هشتم: تعمید و اقسام آن:
- تعمید بزرگ‌ترین شعائر این دین به شمار می‌رود وآن انجام نمی‌شود مگر در آب جاری وتکمیل نمی‌شود مگر به غوطه خوردن در آب، برابر است که تابستان باشد و یا زمستان، ولی در این اواخر رجال دین برای شان اجازۀ غسل کردن در حمام را نیز داده‌اند و همچنان برای شان طهارت کردن در آب‌های چشمه را اجازه داده‌اند.
- باید تعمید توسط شخصیات دینی انجام شود.
- تعمید در حالت ولادت، نکاح، و تعمید اجتماعی و عیدها، به شرح ذیل انجام می‌شود:
الف- ولادت: طفل بعداز چهل وپنج روز تعمید کرده می‌شود تا از پلیدی‌های ولادت پاک شود، یعنی طفل در آب جاری تازانوهایش در حالی داخل کرده می‌شود که رویش بطرف ستارۀ قطب باشد و در دستش انگشتر سبزی از آس باشد.
ب - تعمید نکاح:این تعمید در روز یکشنبه به حضور ترمیده وکنز برا، با غوطه خوردن سه بار در آب، همراه با تلاوت کتاب فلستا، با لباس خاصی انجام می‌شود، بعد از آن زن وشوهر از گیلاسی که پر از آب شده باشد وآن آب از نهریکه بنام ممبوهه یاد می‌شود گرفته شده باشد، می‌نوشند. بعد از آن هر دو (البهثه) را می‌خورند وپیشانی خویش را بر روغن کنجد چرب می‌کنند، این عملیه به زن و شوهر به هر کدام جدا جدا انجام می‌شود. بعد از آن بخاطر اینکه آندو پلید‌اند تا هفت روز کسی بطرفشان نزدیک نمی‌شود.بعد از گذشت هفت روز هر دو شخص بار دیگر تعمید نموده ظروفی که در آن‌ها خورده بودند ویا نوشیده بودند شسته می‌شود.
ج- تعمید اجتماعی:این تعمید درهر عید (پنجه) در کبیسۀ هر سال [شرح کبیسه عنقریب میاید] به مدت پنج روز انجام می‌شود، و تمام افراد طائفه را، اعم از مرد و زن، کلان، وخرد، شامل می‌باشد، که توسط غوطه خوردن سه بار، در آب جاری، قبل از خوردن طعام، در هر روز از روزهای پنجگانه، صورت می‌پذیرد. ومقصود از آن کفاره ومغفرت گناهان وخطایائی است که در تمام سال گذشته مرتکب شده‌اند، در این ایام پنجگانه انجام تعمید درشب و روز درست است ولی در مراسم دیگر، تعمید جز در روز آ نهم در روز یکشنبه دیگر جائز نیست.
د- تعمید عید: و عیدها قرار ذیل‌اند:
* عید بزرگ: عید پادشاه انوار، در این عید (۳۶) ساعت پی درپی، درخانه‌های خویش به اعتکاف می‌نشینند، و در این مدت از خوف اینکه شیطان نیاید لحظه‌ای هم به خواب نمی‌روند، زیرا احتلام خوشی شان را از بین می‌برد، بعد از اعتکاف متصلا به آب غوطه می‌خورند، مدت عید چهار روز می‌باشد، که در آن روزها بره‌ها و مرغ‌ها ذبح می‌شود، و به هیچ کاری از کارهای دنیوی نمی‌پردازند.
* عید کوچک: که شرعا یک روز است ولی گاهی بخاطر کثرت رفت و آمد به سه روز طول می‌کشد، این عید(۱۱۸) روز بعد از عید بزرگ انجام می‌شود.
* عید پنجه: سخن از این عید پیشتر گذشت، به مدت پنج روز ادامه می‌داشته باشد، که چهار ماه بعد از عید کوچک میاید.
* عید یحیى: یک روز می‌باشد و از مقدس‌ترین ایام به شمار می‌رود که (۶۰) روز بعد از عید پنجه میاید، در این روز تولد یحیى÷، که وی را پیامبر خاص خود می‌دانند، صورت گرفته بوده، پیامبری که آمده بود تا خرافاتی را که در دین آدم÷، به سبب دوری زمان، داخل شده بود، دور نموده دو باره آن دین را صفاء بخشد.
هـ- تعمید شخص قریب الموت و دفن آن:
* وقتی صابی نزدیک مردن می‌شود- قبل ازبیرون شدن جانش – باید به آب جاری برده شود تاعملیۀ تعمیدش انجام شود.
* کسی که بدون تعمید بمیرد وی نجس بوده لمس کردن آن حرام می‌باشد.
* در وقت تعمید، وی را روی به طرف ستارۀ قطب شمالی نشانده غسل می‌دهند، بعدا به خانه‌اش آورده روی به طرف ستارۀ قطب، برفراشش می‌نشانند، تا آنکه وفات نماید.
* سه ساعت بعد از موتش غسل داده می‌شود، کفن کرده می‌شود و درهمانجا که وفات کرده دفن می‌شود، زیرا نقل آن از یک قریه به قریۀ دیگر مطلقا جائز نیست.
* کسی که ناکهانی کشته شود ویا بمیرد، غسل داده نمی‌شود ولمس کرده نمی‌شود، بلکه کنزبرا واجب تعمید را از طرف وی انجام می‌دهد.
* صابی به این طریق دفن می‌شود که: به پشت خوابانیده شده رویش و پاهایش بطرف برج جدی می‌باشد، بخاطر آنکه وی وقتی برانگیخته شد رویش به طرف ستارۀ ثابت بالذات باشد.
* در دهن میت اندکی خاک می‌اندازند، البته از اولین خاکی که از قبرش کنده‌اند.
* با لای اهل و خانوادۀ میت گریه کردن، آواز کشیدن وبی صبری کردن حرام است، زیرا مردن نزد آنان سبب سرور وخوشی بوده روز ماتم، نظر به وصیت یحیى÷به زوجه‌اش، روز بسیار خوشی به شمار می‌رود.
* نزد آنان همیشه بودن در دوزخ وجود ندارد، بلکه وقتی انسان می‌میرد یا جنت برده می‌شود و یا به پاک کننده، [یعنی دوزخ] و در آنجا به درجات متفاوت، تاوقت پاک شدنش عذاب می‌شود وبعد از آن روحش به ملا الاعلی انتقال می‌نماید، و روح جاویدان بوده جسد فانی می‌شود.