ریشه‌های فکری و اعتقادی:
- در قرن پانزدهم قبل از میلاد ساکنان هند ازجملۀ سیاه پوستان اصلی بودند که دارای افکار و عقاید ابتدائی بودند.
- بعد از آن جنگجویان آریائی آمدند، ودر راه به ایرانی‌ها عبور نمودند، و معتقدات شان از بلادی که به آن عبور نموده بودند متأثر گردیده بود، وقتی در هند مستقر شدند بین عقاید اختلاطی صورت گرفت که از آن دین هندویت تولد گردید، دینی که در آن عقاید و افکار ابتدائی از قبیل عبادت طبیعت، آباء، و گاو، به شکل خاص وجود دارد.
- در قرن هشتم قبل از میلاد وقتیکه مذهب برهمیت وضع گردید و قول به عبادت براهما نمودند، هندویت ترقی نمود.
- باد شدید دو حرکت قوی یعنی بودائیه و جینیه در مقابل هندویت وزیدن گرفت.
- در قرن سوم و دوم قبل از میلاد قوانین (منو) ظاهر گردید، و به دین هندویت قوتش را دوباره اعاده نمود.
- مفکورۀ تثلیث از دین هندی به دین نصرانی منتقل گردید.
- مفکورۀ تناسخ، حلول، و وحدة الوجود به سوی بعضی مسلمانان گمراه منتقل گردید و این عقاید در نزد بعضی از متصوفه [صوفی تراشان] ظاهر گردید، همچنان نزد اسماعیلیه و دیگر فرقه‌های گمراه مثل احمدیه ظاهر گردید.