افکار و معتقدات:
- می پندارد که وی با عیسى÷در ارتباط بوده و ادعای پیامبری جدید مینماید و میپندارد که تعالیم خویش را از آسمان اخذ میکند.
- شعار وهدف آشکارش همانا کوشش در راه اتحاد ادیان، با وجود اختلاف انواع شان، میباشد.
- برای نصارا میگوید که پروردگار، مسیحیت را به دور انداخته آن را به رسالت جدیدی تبدیل نموده و آن رسالت توحید و اتحاد میباشد که وی به سوی آن دعوت مینماید.
از جملۀ قانون اساسی برای حرکت مونیه این است: «هدف اساسی همانا فعالیت در راه اتحاد جهان تحت لواء پروردگار واحد میباشد، به قسمی که تمام عوائق و موانع کلیسائی، سیاسی، وطنی، قومی، و اجتماعی از این جهان دور کرده شود.
- در کتاب «المبدأ المقدس» خویش میگویند: «رسالت و وظیفۀ اساسی آدم آن بود که یک خاندان کامل در زمین ایجاد نماید، ولی در نتیجۀ کار شیطان که خیلی در وظیفۀ خویش از ابتداء شروع مخلوقات فعال بود، آنچه به آدم وظیفه داده شده بود متحقق نشد، عیسى آدم را پیدا کرد، ولی در مسئلۀ ازدواج ناکام گردیده قانون تکوین خانوادۀ کامل را ترک نمود، اما ناکامی وی کامل نبود، زیرا جانب روحانیت انسان را زنده نموده بود، جسد انسان همانطور زیر سلطۀ شیطان قرار داشت، در حالیکه تجدید آن نیز ضروری بود، بناء این کار آدم ثالث را میخواهد، که با یک زوجۀ مثالی یکجا شده تا تحقیق این هدف نیز بخاطر تولد انسان کامل ممکن شود».
- آنان به تحقیق و بررسی قوانین بیانیه میپردازند و میپندارند که آن اینرا ظاهر میسازد که تاریخ و حوادث از سابق مکرر و معین میباشد، نظر به همین جدولهای بیانی چنین معلوم منمایند که در تاریخ مثالهای متکرری از بشر وجود داشته که آنان برای آن برگزیده شده بودند که پدران کامل شوند ولی شیطان راه آنان را گرفت پس کار شان به نتیجه نرسید، همین خاندانهای مثالی وجود شان در طول تاریخ، بعد از گذشت هر چهارصد سال میبود.
- برای حرکت خویش به این طریقه اعضاء جذب وشکار مینمایند که اول شخص را به طرف یک وقت طعام دعوت مینمایند، بعد از آن وی را به اشتراک در سفر آخر هفته دعوت میکنند.
- افراد جدید را از گفتگو در میان خودشان منع مینمایند، و بر آنان لازم است که تا اجتماع دوم در آخر هفته منتظر باشند.
- شخص دعوت شده چندین هفته با معلم خود میرود، بعد از آن وی را در یکجا با دیگر افراد نو شمول جمع میسازند تا به همۀ شان یک عقیده را تلقین و تعلیم نمایند و درضمن آن بر تقدیس و تمجید شخصیت مون تاکید نموده، و به ضرورت انکار از عقاید اهالی و جامعۀ شان پافشاری میکنند.
- مون در کتاب توجیهی خود «اقوال الأب الروحي» میگوید: «کار دور شدن از فامیل و دوستان تصادفا میسر نمیشود، زیرا لابدی است که آن را در زندگی جدید خود تمرین نمائی، که بعد از آن توبتوانی بالای فامیل خویش، دوستان و همسایگان خویش انکار نمایى».
- اگر عضوی بخواهد که از نزد آنان فرار نماید اینکار برایش از چند جهت مشکل خواهد بود:
۱- وی از فامیل خود جدا شده توسط عقیدۀ جدید خویش که با عقیدۀ آنان مخالف است دشمنی را با آنان اعلان نموده است، بنابر آن دوباره به سوی آنان نمیتواند بازگشت نماید.
۲- دماغ ومغز وی را شستهاند، و بعد از آنکه بالای وی تسلط روحی حاصل نمودند و او را با وعدههای آسمانی دروغین فریب دادهاند دیگر وی به منزلۀ آلۀ مسخر در دست آنان قرار گرفته هر طوری بخواهند حرکتش میدهند.
۳- درصورت فرار وی گروپ مونیه وی را تعقیب نموده دوباره به بازگشت به احاطۀ شان مجبور خواهند کرد.
- وقتی عضو جدید خود را به آنان تسلیم نمود آنان وی را به فروش گلها و شمع وادار خواهند کرد، تا علاوه بر درآمد مالی که به بودیچۀ حرکت میافزاید، کمینگاهی برای جذب اعضاء جدید نیز باشد.
- مون در میدان مادیسون جاردن در نیویارک مراسم ازدواج دسته جمعی را ترتیب داد که در آن مجلس ازدواج ۲۰۷۵ پسر و دختر جوان را انجام داد، این درحالی بود که مجلس قومی کلیسائی در امریکا بیانیهای صادر نموده بود که در آن عدم اعتراف به کلیسای مون اعلان گردیده بود.
- مون بر محاربه و مقابله با کمونستی تاکید نموده وبه هجوم بر ضد آن پافشاری مینماید، و بخاطر مقابله با آنان در جاهای مختلف جهان گروپهایی ارسال میکند.
- مون بخاطر کوشش در راه تحقیق اهداف خویش چندین مجلس تشکیل داده که از آنجمله است:
۱- مجلس اتحاد یهود در سویسرا.
۲- مجلس اتحاد جهان مسیحی در ایطالیا.
۳- مجلس بودائیان در جاپان.
۴- مجلس هندوان در سیریلانکا.
۵- مجلس اتحاد جهان اسلام، که از ۱۹- ۲۲ ستمبر ۱۹۸۵م در نزدیکی اسطانبول ترکیه برگذار گردید، و به هدف کامیابی مجلس، دانشکدۀ الهیات دانشگاه مرمره با آنان همکاری نمود، و از جملۀ دعوت شدگان تعدادی از سخصیات اسلامی نیز بود.
۶- نزد آنان پلانی برای برگذاری مجالس دیگر از سال ۱۹۸۹- ۱۹۹۳م نیز وجود دارد.
- پیروان مون که در مجلس ترکیه اشتراک نموده بودند، اختلافات موجوده میان ادیان را چنان جلوه میدادند که با اختلافات فقهی موجوده میان خود مذاهب اسلامی فرقی ندارد، در حالیکه این یک بهتان و افتراء محض است، زیرا اختلاف میان ادیان قبل از همه اختلاف عقیدتی است، و اختلاف بین مذاهب فقهی، جز اختلاف سطحی اجتهادی در فروعات چیز دیگری نیست و در اصول اختلاف وجود ندارد.
- کوفمان یهودی در نشست اختتامی این مجلس گفت: «این مسئله به آن ضرورت دارد که سعی بیشتر به خرچ دهیم تا همدیگر را بشناسیم، زیرا ما على الرغم آنکه به سوی شئ واحد و عقیدۀ واحد منسوب میشویم، با هم اختلاف مینماییم، و برای اینکه یکجا و موافق شویم ضرور است که غیر خود را با عقیدهاش بشناسیم».
- جریدۀ «المسلمون» در شمارۀ (۳۶) خود چنین تذکر میدهد که مجلس جهانی ادیان که آن را صن مون سرپرستی میکند، تحت اثر مؤسسۀ جهانی اتحاد ادیان (IRF) کار میکند، وآن یکی از نمایندگیهای دینی انسانی میباشد که تابع کلیسای اتحادیها میباشد، و آن یکی از حرکات جدید دینی است که صومون آن را در کوریا تأسیس نموده است.
- جریدۀ مذکور تذکر میدهد که اهداف مجلس جهانی ادیان، مطابق آنچه یاد داشت خود مجلس ثبت نموده، اشیاء ذیل میباشد:
۱- شعار دادن به وحدت انسانی.
۲- وجود اداء احترام به عقاید و فرهنگهای مختلف انسانی.
۳- دعوت مردم از تمام ادیان به سوی یک نوع وحدت روحانی، واحترام به خصوصیات هر دین.
۴- تشویق به فهم متقابل از معتقدات دینی جهان و ایجاد تعاون میان آنان.
۵- همکاری با آنانیکه آرزوی ایجاد نسق و انسجام میان ادیان را دارند، و کمک در تعاون میان سازمانهای دینی.
۶- گسترش خدمت در راه توجیهات نظریههای دینی بخاطر حل مشکلات عامۀ انسانی.
۷- دفاع از حقوق انسان، به طوریکه در آن حق آزادی عقاید دینی و انجام آن حفظ شود.
۸- تأیید علمی از آرزوهای فردی متعلق به معتقدات دینی از طریق وضع نمودن برنامههایى که وظیفۀ آن تخفیف مشکلات و خوب ساختن حال بشریت باشد.