٣- احکام پاک کردن نجاستها و بیان انواع آنها
٢٢- عن أنس بن مالك رضي الله عنه قال: سُئِلَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم عَنِ الخَمْرِ: تُتّخَذُ خَلًّا؟ فقال: «لا». أخْرَجَهُ مسلمٌ والتِّرْمذي، وقَالَ: حَسَنٌ صحيحٌ.
٢٢- از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم در مورد شراب پرسیده شد آیا بصورت سرکه در آورند؟فرمود: «خیر».
مسلم و ترمذی روایت کردهاند، و ترمذی میگوید: حدیث حسن صحیح.
٢٣- وعنه رضي الله عنه قال: لَمّا كان يَوْمُ خَيْبَر أَمَرَ رَسُول الله صلى الله عليه وآله وسلم أبا طَلْحَةَ فَنَادَى: أنَّ الله ورَسُولَهُ يَنْهَيَانِكُمْ عَنْ لُحُومِ الْحُمُرِ الأهْلِيّةِ، فإنها رِجْسٌ. متفق عليه.
٢٣- از انس رضی الله عنها روایت است: پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم در جنگ خیبر به ابوطلحه دستور داد، اعلام کند: به راستی که خداوند و پیامبرش شما را از خوردن گوشت الاغ منع میکنند، زیرا نجس است. متفق علیه.
٢٤- وعن عَمرو بن خارجةَ رضي الله عنه قَالَ: خَطَبَنَا رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم بِمِنَىً وَهُوَ على رَاحِلَتِهِ، ولُعَابُهَا يسيل على كَتِفِي. أخرَجَهُ أحمَدُ والترمذيُّ وصححه.
٢٤- عمرو بن خارجه رضی الله عنه روایت میکند که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم در منی سوار بر شترش برای ما سخنرانی کرد، در حالی که آب دهان شتر روی شانه هایم میریخت. [٤]. احمد و ترمذی روایت کردهاند، و ترمذی آن را صحیح دانسته است.
٢٥- وعن عائشة رَضِي الله عنها قالت: كانَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يَغْسِلُ الْمَنِيَّ ثم يخرُجُ إلى الصَّلاة في ذلك الثّوبِ، وأنَا أَنْظُرُ إلى أثَرِ الْغَسْلِ فیه. متفق عليه. ولمسْلمٍ: لَقَدْ كُنْتُ أَفْرُكُهُ مِنْ ثَوْبِ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فَرْكاً، فَيُصَلي فِيهِ. وفي لفظ له: لَقَدْ كُنْتُ أَحُكُّهُ يابساً بظُفْري مِنْ ثَوْبِهِ.
٢٥- عائشه رضی الله عنها روایت میکند: پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم منی را از لباسش میشست، و با همان لباس به نماز میرفت در حالی که من اثر شستن در لباس را میدیدم. متفق علیه.
و در روایت مسلم آمده: من منی را (با انگشت یا چیز دیگر) از لباس پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم میخراشیدم، و ایشان با همان لباس نماز میخواند.
و در روایتی دیگر آمده: گاهی اوقات من منی خشک شده را با ناخن از لباس پیامبر دور میکردم.
٢٦- وعن أبي السّمْحِ رضي الله عنه قال: قالَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: «يُغْسَلُ مِنْ بَوْلِ الْجَارِيَةِ، ويُرشُّ مِنْ بَوْلِ الغُلامِ». أخرجه أبو داود والنسائي، وصححه الحاكمُ.
٢٦- از ابو سمح رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «(محل) ادرار دختر بچهی (شیر خوار) شسته شود، اما برای پاک کردن (محل) ادرار بچه شیر خوار، پاشیدن آب روی آن کافی است».
ابوداود، نسائی روایت کردهاند این حدیث را صحیح دانسته است.
٢٧- وَعَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أبي بكر رضي الله عنهما: أنَّ النبيَّ صلى الله عليه وآله وسلم قالَ في دَمِ الحَيْضِ يُصيبُ الثّوبَ: «تَحُتُّهُ، ثمَّ تَقْرُصُهُ بالمَاءِ، ثُمَّ تَنْضَحُهُ، ثُمَّ تُصَلي فيهِ». متفق عليه.
٢٧- از اسماء دختر ابوبکر رضی الله عنها روایت است که پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم دربارهی خون حیض که به لباس اصابت میکند فرمود: «آن را از لباس بزداید، و سپس با آب آن را بشوید و آب بریزد (آبکشی کند)، آنگاه در آن نماز بخواند». متفق علیه.
٢٨- وعن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قالتْ خَوْلَةُ: يا رسُول الله! . فإنْ لَمْ يَذْهَبِ الدَّمُ؟ قالَ: «يَكْفِيكِ الْمَاءُ ولا يَضُرُّكِ أَثَرُهُ». أخرجه الترمذي، وسنده ضعيف.
٢٨- از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که خوله عرض کرد: ای رسول خدا! اگر اثر خون حیض (پس از شستن) از لباس دور نشد (چه کار کنم)؟ فرمود: «کافی است آنجا را با آب بشویی، باقی ماندن اثر آن ایرادی ندارد».
ترمذی روایت کرد، ه و سند آن ضعیف است.
[٤] در حال سخنرانی پیامبر، عمرو بن خارجه لگام شتر را گرفته بود؛ بنابراین آب دهان شتر روی شانههایش میریخت، این برپاک بودن و عدم نجاستاش دلالت دارد.(مترجم).