بلوغ المرام من أدلة الأحکام - ترجمه فارسی

٤- حد شراب خوار و بیان انواع مسکرات

١٠٦٤- عَنْ أَنس بن مالك رضي اللّهُ عنهُ: أَنَّ النبي صلى الله عليه وآله وسلم أُتيَ برجلٍ قدْ شرب الخمْر فجلدهُ بجريدتين نحوَ أربعين قال: وفعَلَهُ أَبو بكر، فلما كان عمر استشار النّاس فقال عبدُ الرَّحمن بنُ عوْفٍ: أَخفُّ الحدود ثمانون فأَمر به عُمرُ. متفقٌ عليه. ولمسلم: عن علي رضی الله عنه في قصة الوليد بن عقبة جلدَ النبي صلى الله عليه وآله وسلم أربعين وجلَدَ أبو بكر أربعين وجلد عُمَرُ ثمانين وكلٌّ سُنّةٌ وهذا أحبُّ إليَّ. وفي الحديث: أنَّ رجُلاً شهدَ عليهِ أَنهُ رآهُ يتَقَيّأُ الخمْرَ فقالَ عُثْمان: إنّهُ لم يتَقَيّأَهَا حتى شربها.

١٠٦٤- از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است: مردی را نزد پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم آوردند که شراب خورده بود، پس او را با دوشاخه خرما حدوداً چهل شلاق زدند، راوی می‌گوید: ابوبکر نیز همین کار را کرد، و قتی عمر به خلاغت رسید، با اصحاب مشورت کرد، عبدالرحمن بن عوف گفت: کمترین حدود ٨٠ ضربه است، آنگاه عمر به همین دستور داد. متفق علیه.

مسلم از علی رضی الله عنه در داستان ولید بن عقبه روایت می‌کند که پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم ٤٠ تازیانه زد، و ابوبکر، ٤٠ تازیانه زد، و عمر ٨٠ تازیانه زد؛ همه سنت است، و این (٤٠ تازیانه) برای من محبوب تر است.

در همین حدیث آمده که: مردی بر علیه ولید گواهی داد که او را دیده که شراب استفراغ می‌کند، عثمان گفت: تا شراب نخورده باشد؛ استفرغ نمی‌کند.

١٠٦٥- وعن مُعاويةَ رضيَ اللّهُ عنْهُ عن النبي صلى الله عليه وآله وسلم أنّهُ قالَ في شارب الخمْرِ: «إذا شرب فاجلدوهُ ثمَّ إذا شرب الثّانية فاجْلدُوهُ ثم إذا شربَ الثّالثة فاجلدوه ثمَّ إذا شرب الرابعة فاضربوا عُنُقه». أخرجه أحمدُ وهذا لفْظُهُ والأربعة وذكر الترمذي ما يدُلُّ على أَنّهُ مَنْسُوخٌ. وَأَخْرج ذلك أبو داود صريحاً عن الزُّهريِّ.

١٠٦٥- از معاویه رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم درباره‌ی شارب خمر؛ فرمود: «هرگاه شراب خورد او را تازیانه بزنید، اگر دوباره خورد؛ باز تازیانه بزنید، اگر بار سوم خورد؛ تازیانه بزنید، و اگر بار چهارم نوشید؛ گردنش را بزنید» احمد روایت کرده و این لفظ اوست و «أربعه» نیز روایت کرده‌اند، و ترمذی: (روایتی) ذکر کرد که برنسخ این روایت دلالت دارد. و ابوداود صریحاً از زهری روایت کرده (که منسوخ شده) است.

١٠٦٦- وعنْ أبي هريرة رضي الله عنهُ قال: قال رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: «إذا ضرب أَحدكُمْ فليتق الوجْه» متّفقٌ عليه.

١٠٦٦- از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «هرگاه یکی از شما تازیانه زد، از زدن به صورت اجتناب کند».

١٠٦٧- وَعَنِ ابنِ عبّاسٍ رضي الله عنهما قال: قال رسولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «لا تقامُ الحدودُ في المساجد» رواهُ الترمذيُّ والحاكم.

١٠٦٧- از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «حدود در مساجد اجرا نشود» ترمذی و حاکم روایت کرده‌اند. متفق علیه.

١٠٦٨- وعَنْ أَنس رضي الله عنهُ قالَ: لَقَدْ أَنْزلَ الله تحريم الخمْر وما بالمدينة شرابٌ يُشرب إلا مِنْ تمر. أَخْرَجهُ مُسلمٌ.

١٠٦٨- از انس رضی الله عنه روایت است که گفت: خداوند تحریم شراب را نازل کرد، در حالیکه شرابی که در مدینه می‌خورند، فقط از خرما درست می‌شد. مسلم روایت کرده است.

١٠٦٩- وعَنْ عُمَر رضي الله عَنْهُ قالَ: نزل تحريمُ الخمر وهي من خمسة: من العنب والتمر والعسل والحنطة والشعير. والخمْرُ ما خامر العَقْل. متفقٌ عليه.

١٠٦٩- از عمر رضی الله عنه روایت است که گفت: حکم تحریم خمر نازل شد و آن از پنج چیز ساخته می‌شد: از انگور و خرما و عسل، گندم و جو، و خمر آن چیزی است که عقل را زایل کند. متفق علیه.

١٠٧٠- وعن ابن عُمَرَ رضي الله عنهما أَنَّ النبي صلى الله عليه وآله وسلم قال: «كلٌّ مسكر خمرٌ وكل مسكرِ حرامٌ» أخرجهُ مُسلمٌ.

١٠٧٠- از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: «هر چیز مست کننده ای خمر (شراب) است، وهر مست کننده ای حرام است». مسلم روایت کرده است.

١٠٧١- وعن جابر رضي الله عنه أنَّ رسولَ الله صلى الله عليه وآله وسلم قال: «مَا أَسْكَرَ كثيرهُ فقليله حرامٌ» أَخْرجهُ أَحمدُ والأربعةُ وصححه ابنُ حبان.

١٠٧١- جابر رضی الله عنه می‌گوید: رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمود: «هر چه مقدار زیاد آن مست کننده (و نشه آور باشد)، اندک آن نیز حرام است» احمد، و «أربعه» روایت کرده‌اند، و ابن حبان صحیح دانسته است.

١٠٧٢- وعَنْ ابن عبّاس رضي الله عنهما قال: كانَ رسولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم يُنْبذ لَهُ الزَّبيبُ في السِّقاء فيشربهُ يومه والغدَ وبعْدَ الغدِ، فإذا كانَ مساءُ الثالثةِ شربهُ وسقاه فإنْ فَضَلَ شيءٌ أَهرَاقهُ. أَخرجَهُ مُسْلمٌ.

١٠٧٢- ابن عباس رضی الله عنهما می‌گوید: برای پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم کشمش را در ظرف آبی می‌گذاشتند همان روز، و فردا و پس فردا از آن می‌نوشید؛ آنگاه بعد از ظهر روز سوم از آن می‌نوشید، و به دیگری می‌نوشاند، و اگر چیزی باقی می‌ماند؛ بیرون می‌ریخت. مسلم روایت کرده، ابن حبان صحیح دانسته است.

١٠٧٣- وَعَنْ أُمِّ سَلَمةَ رضي الله عَنْها عنِ النّبي صلى الله عليه وآله وسلم قال: «إن الله لم يجعلْ شفاءَكُمْ فيما حرَّم عليكم» أَخْرَجَهُ البيْهقيُّ وصحّحه ابنُ حِبّانَ.

١٠٧٣- از ام سلمه رضی الله عنها روایت است که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: «قطعا خداوند شفای (بیماری‌های) شما را در چیزهای که بر شما حرام گردانیده؛ قرار نداده است». بیهقی روایت کرده است وابن حبان صحیح دانسته است.

١٠٧٤- وعَنْ وائلٍ الحضرمي أَنْ طارق بن سويدٍ رضي الله عنه سأَلَ النّبي صلى الله عليه وآله وسلم عن الخمر يصنعُها للدواءِ فقال: «انها ليست بدواءٍ ولكنها داءٌ». أَخرجهُ مسلمٌ وأَبو داودَ وغيرُهما.

١٠٧٤- از وائل حضرمی روایت است که طارق بن سوید از پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم درباره حکم شرابی که برای درمان (بیماری) درست می‌کند، سؤال کرد، فرمود: «آن شراب درمان (و دارو) نیسست؛ بلکه آن بیماری است» مسلم و ابوداود و غیره روایت کرده‌اند.