١٠- احکام حیض
١١٨- عَنْ عَائشةَ رضيَ الله عنهَا: أنَّ فاطمة بنتَ أبي حُبيشٍ كانت تُسْتَحَاضُ فقالَ لها رسولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «إن دمَ الحَيْضِ دمٌ أسْوَدُ يُعْرفُ فإذا كانَ ذَلِكَ فَأَمْسِكي عَنِ الصلاةِ فإذا كانَ الآخَرُ فَتَوَضَّئي وصَلِّي». رواهُ أبو داود والنسائيُّ وصححه ابنُ حِبّانَ والحاكم واستنكرهُ أبو حاتم. وَفِي حَدِيثِ أَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَيْسٍ عِنْدَ أَبِي دَاوُد: «وَلْتَجْلِسْ فِي مِرْكَنٍ فَإِذَا رَأَتْ صُفْرَةً فَوْقَ الْمَاءِ فَلْتَغْتَسِلْ لِلظُّهْرِ وَالْعَصْرِ، غُسْلًا وَاحِدًا، وَتَغْتَسِلْ لِلْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ غُسْلًا وَاحِدًا وَتَغْتَسِلْ لِلْفَجْرِ غُسْلًا وَاحِدًا وَتَتَوَضَّأْ فِيمَا بَيْنَ ذَلِكَ».
١١٨- از عائشه رضی الله عنها روایت است که فاطمه دختر ابی حبیش استحاضه می‌شد (خون آن قطع نمی‌شد) پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم به او فرمود: «خون حیض خون سیاهی است که قابل تشخیص است، هر گاه آن خون بود، نماز نخوان و هر گاه خون دیگری بود، پس وضو بگیر و نماز بخوان».
ابو داوود و نسائی روایت کرده‌اند و ابن حبان و حاکم آن را صحیح دانسته‌اند، و ابو حاتم آن را منکر دانسته است.
و در حدیث اسماء دختر عمیس که ابو داوود روایت کرده است، آمده: «باید در تشتی بنشیند؛ هر گاه رنگ زرد بر آب مشاهده کرد، پس برای ظهر و عصر یک غسل، و برای مغرب و عشاء یک غسل، و برای صبح یک غسل کند، و بین این‌ها وضو بگیرد».
١١٩- وعن حَمْنَةَ بِنْتِ جَحْشٍ قالت: كُنْتُ أُسْتحاضُ حَيْضَةً كثيرةً شديدةً فأَتَيْتُ النبي صلى الله عليه وآله وسلم أَسْتَفْتِيهِ فقَالَ: «إنما هِيَ رَكْضَةٌ منَ الشّيطان فَتَحيّضي ستّةَ أيامٍ أوْ سَبْعَةَ أيّامٍ ثمَّ اغْتسِلي فإذا اسْتَنْقأتِ فصَلي أربعةً وعشرين أو ثلاثةً وعشرينَ وصومي وصلِّي فإنَّ ذلك يُجْزِئُك وكذلك فافعلي كما تحيضُ النساءُ فإنْ قَوِيتَ على أنْ تُؤخِّري الظُّهر وتُعَجلي العَصْرَ ثمَّ تَغْتَسِلي حين تَطْهُرين وتُصلي الظهرَ والْعَصْرَ جميعاً ثم تُؤخِّرين المغْرِبَ والعِشَاءَ ثمَّ تَغْتَسِلينَ وَتجمَعين بينَ الصَّلاتينِ فافْعَلِي. وتَغْتَسلينَ مَعَ الصُّبْحِ وتُصَلينَ». قال: «وَهُوَ أَعْجبُ الأمرين إليَّ». رواه الخمسة إلا النّسائيُّ وصحّحهُ الترمذيُّ وحسّنهُ البُخاري.
١١٩- حمنه دختر جحش رضی الله عنها می‌گوید: من استحاضه می‌شدم و خون فراوانی از من خارج می‌شد، لذا نزد پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم آمدم از ایشان سؤال نمودم، فرمود: «آن ضربه ای از (ضربات) شیطان است، و تو شش روز یا هفت روز حیض می‌شوی سپس غسل کن پس هر گاه پاک شدی ٢٤ یا ٢٣ روز روزه بگیر و نماز بخوان، این تو را کفایت می‌کند، و در هر ماه به همین صورت عمل کن، همانطور که دیگر زنان حیض می‌شوند و اگر در (روزهای بعد از شش یا هفت روز که باز هم خروج خون ادامه داشت) و توانستی نماز ظهر به تأخیر بیاندازی و عصر را در اول وقت بخوانی برای هر دو نماز غسل کنی، و نماز ظهر و عصر را جمع بخوانی سپس مغرب را به تأخیر بیاندازی و عشاء را زود بخوانی سپس غسل کنی و دو نماز را جمع بخوانی پس این کار را بکن و برای نماز صبح غسل کن و نماز بخوان». و فرمود: «این از نظر من بهتر است».
خمسه بجز نسائی روایت کرده‌اند، و ترمذی این حدیث را صحیح دانسته، و بخاری آن را حسن دانسته است.
١٢٠- وعن عائشةَ رضي الله عنْهَا أنَّ أُمَّ حبيبةَ بِنْتَ جَحْشٍ شَكَتْ إلى رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم الدَّمَ فقَال: «امْكُثي قَدْرَ مَا كانتْ تحبِسُكِ حيضتك ثمَّ اغْتَسلِي» فكانت تَغْتَسِلُ لكل صلاةٍ. رواهُ مُسلمٌ. وفي روايةٍ للْبُخاريِّ: «وتَوَضَّئي لكلِّ صلاة».
وهي لأبي داودَ وغَيْرِهِ منْ وجهٍ آخرِ.
١٢٠- از عائشه رضی الله عنها روایت است که ام حبیبه دختر جحش از (قطع نشدن) خون شکایت کرد، پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «به اندازه‌ی عادت ماهیانه‌ات صبر کن سپس غسل کن». پس او برای هر نماز غسل می‌کرد.
مسلم روایت کرده است. و در روایت بخاری آمده: «برای هر نماز وضو بگیر». و همین روایت ابوداوود و دیگران از طریقی دیگر روایت کرده‌اند.
١٢١- وعَنْ أُمِّ عطيةَ رضي الله عنها قالت: كُنّا لا نَعُدُّ الكُدْرَةَ والصُّفرة بعْدَ الطُّهرِ شَيْئاً. رواه البُخاري وأبو داود واللفْظُ لهُ.
١٢١- از ام عطیه رضی الله عنها روایت است که گفت: ما خون تیره زرد رنگ بعد از پاک شدن، چیزی به حساب نمی‌آوردیم. بخاری و ابو داوود روایت کرده است و این لفظ بخاری است.
١٢٢- وعن أنَس رضي الله عنهُ أنَّ اليهودَ كانوا إذا حَاضَتِ المَرْأَةُ فيهم لَمْ يُؤاكلُوها فقَالَ النبيُّ صلى الله عليه وآله وسلم: «اصْنَعُوا كلَّ شيءٍ إلا النكاحَ». رواه مُسلم.
١٢٢- از انس رضی الله عنه روایت است که: یهودیان در دوران قاعدگی زن؛ با او چیزی نمی‌خوردند؛ پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «بجز همبستری؛ هر کاری انجام دهید». مسلم روایت کرده است.
١٢٣- وعن عائشةَ رضي الله عنهَا قالت: كانَ رسولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم يَأمُرُنِي فَأَتُّزرُ فَيُبَاشرُني وأَنَا حَائضٌ. متفقٌ عليه.
١٢٣- از عائشه روایت است که گفت: رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم به من دستور می‌داد که ازار بپوشم، و کنار من می‌خوابید؛ در حالی که من در قاعدگی بودم. متفق علیه.
١٢٤- وعن ابن عباس رضي الله عنهُمَا عَنْ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم في الذي يأتي امْرَأَتَهُ وهي حَائِضٌ قال: «يَتَصَدَّقُ بدينار أوْ بنصْفِ دينارٍ». رواه الخمْسَةُ وصححه الحاكم وابن القَطّان ورَجّحَ غيرُهُمَا وَقْفَه.
١٢٤- ابن عباس رضی الله عنها می‌گوید: پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم درباره‌ی مردی که در دوران قاعدگی با همسرش آمیزش می‌کند، فرمود: «یک دینار یا نصف دینار صدقه بدهد».
«خمسه» روایت کرده‌اند، و حاکم و ابن قطان آن را صحیح دانسته‌اند، و دیگران موقوف بودن این روایت را ترجیح داده‌اند.
١٢٥- وعن أبي سعيد الخُدْريِّ رضيَ الله عنهُ قالَ: قال رسُول الله صلى الله عليه وآله وسلم: «أليسَ إذا حَاضَتِ المَرْأَةُ لم تُصَلِّ ولمْ تَصُمْ»؟. مُتّفقٌ عليه في حديثٍ طويلٍ.
١٢٥- از ابو سعید خدری رضی الله عنه روایت است که پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «مگر نه این است که زن در دوران قاعدگی نماز نمی‌خواند و روزه نمی‌گیرد»؟! . متفق علیه در حدیثی طولانی.
١٢٦- وعن عائشة رضيَ الله تعالى عنها قالتْ: لمّا جِئْنا سَرِفَ حِضْتُ فقال النبيُّ صلى الله عليه وآله وسلم: «افْعَلِي ما يَفْعَلُ الحاجُّ غَيَرْ أنْ لا تَطُوفِي بالبَيْتِ حتى تَطْهُري». متفقٌ عليه في حديثٍ طويلٍ.
١٢٦- از عائشه رضی الله عنها روایت است که: وقتی به سرف (نام جایی است) رسیدیم، حیض شدم، لذا پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم به من فرمود: «هر کاری که حاجیان انجام می‌دهند، تو نیز انجام بده؛ جز این که خانه (خدا) را طواف نکن؛ تا این که پاک شوی». متفق علیه در حدیثی طولانی.
١٢٧- وعن مُعاذِ بن جَبَلٍ رضيَ الله تعالى عَنْهُ أنّهُ سأَلَ النبي صلى الله عليه وآله وسلم: مَا يحلُّ للرَّجل من امرَأَتِه وَهِيَ حائضٌ؟ فَقَالَ: «ما فَوْقَ الإزار». رَوَاه أبُو داود وضعّفهُ.
١٢٧- از معاذ رضی الله عنه روایت است که از پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم پرسید در دوران قاعدگی زن چه چیزی از زن برای مرد حلال است؟ فرمود: «آنچه که بالای ازار قرار دارد». ابو داوود روایت کرده، و ضعیف دانسته است.
١٢٨- وعن أُمِّ سَلَمَةَ رضيَ الله عَنْهَا قَالتْ: كانت النّفَساءُ تَقْعُدُ على عَهْدِ النّبي صلى الله عليه وآله وسلم بَعْدَ نِفَاسِهَا أَرْبعين يوماً. رواه الخمسةُ إلا النسائي واللفظ لأبي داود. وفي لَفْظٍ لَهُ: ولم يأمُرها النبيُّ صلى الله عليه وآله وسلم بقضاءِ صلاةِ النِّفاسِ وصَحّحه الحاكم.
١٢٨- از ام سلمه روایت است که گفت: زنانی که وضع حمل می‌کردند (نفساء) در زمان پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم بعد از وضع حمل شان، چهل روزمی نشستند (یعنی نماز نمی‌خواندند و روزه نمی‌گرفتند). «خمسه» بجز نسائی روایت کرده و این لفظ ابوداوود است.
و در لفظی دیگر از او آمده: پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم دستور نمی‌داد که زنان قضای نمازیی که در دوران نفاس نخوانده‌اند، بجای آوردند. و حاکم آن را صحیح دانسته است.