٦- مساجد (محل نماز)
١٩٥- عن عائشة رضي الله عنها قالتْ: أمرَ رسولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم بِبِناءِ المساجد في الدُّور، وأن تُنَظّفَ وتُطَيبَ. رواهُ أحمدُ وأبو داود والترمذي، وصحح إرسالهُ.
١٩٥- از عائشه رضی الله عنها روایت است که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم دستور داد: در خانه‌ها و محله‌ها مسجد بسازند، و آن را پاکیزه و خوشبو نگه دارند. احمد و ابو داوود و ترمذی روایت کرده‌اند، و ترمذی مرسل بودنش را صحیح قرار داده است.
١٩٦- وعن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قالَ رسولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «قاتل الله اليهود اتّخذُوا قبورَ أَنْبِيائِهمْ مساجد». متفقٌ عليه، وزادَ مسلم: «والنّصارى». ولهُمَا منْ حديث عائشةَ رضی الله عنها: «كانوا إذا مات فيهمُ الرَّجُلُ الصَّالحُ بَنَوْا على قبره مَسْجداً». وفيه: «أُولئك شرارُ الخَلْق».
١٩٦- از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «خداوند یهود را بکشد (هلاک کند) که قبور پیامبرانشان را مسجد قرار دادند». متفق علیه، و در روایت مسلم آمده: «و نصارا را».
عائشه رضی الله عنها گوید: رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «یهودیان هر گاه فرد نکو کاری از آنان می‌مرد، روی قبرش مسجدی می‌ساختند».
و در ادامه همین حدیث آمده: «آن‌ها بدترین مخلوقات هستند». متفق علیه.
١٩٧- وعن أبي هريرة رضي الله عنهُ قال: بعثَ النبيُّ صلى الله عليه وآله وسلم خَيْلاً فجَاءَتْ برجُلٍ، فَرَبَطُوهُ بساريةٍ من سواري المسجد. الحديث. متفقٌ عليه.
١٩٧- ابوهریره می‌گوید: پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم گروهی را برای انجام مأموریتی اعزام کرد، و هنگام بازگشت مردی که به اسارت گرفته بودند با خودشان آوردند، و به یکی از ستونهای مسجد بستند. متفق علیه.
١٩٨- وعنهُ أنَّ عُمر رضي الله عنه مرَّ بحسّان يُنْشِدُ في المسجد، فلَحَظَ إليه، فقال: قد كُنْتُ أُنْشدُ فيه، وفيه مَنْ هُو خيرٌ منْكَ. متّفق عليه.
١٩٨- و از او (ابوهریره) رضی الله عنه روایت است که عمربن خطاب به حسان بن ثابت بر خورد کرد که درمسجد شعر می‌سرود، نگاهی به او کرد، حسان گفت: من در مسجد زمانی شعر می‌سرودم که فردی از تو بهتر (یعنی پیامبر) در آن بود. متفق علیه.
١٩٩- وعنهُ رضي الله عنه قال: قالَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: «مَن سَمِعَ رَجُلاً يَنْشُدُ ضالّةً في المسْجِدِ فَلْيَقُلْ: لا رَدَّهَا الله علَيْكَ، فإنَّ المساجدَ لمْ تُبن لهذا». رواه مُسلمٌ
١٩٩- و از او (ابوهریره) رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «هر گاه شنید کسی که در مسجد سراغ گمشده‌اش را می‌گیرد (اعلان می‌کند) پس بگوئید: خداوند آن را به تو بر نگرداند (وهرگز پیدا نشود)، چون مساجد برای این ساخته نشده است». مسلم روایت کرده است.
٢٠٠- وعنهُ رضي الله عنه أن رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم قال: «إذا رَأَيْتُمْ منْ يَبيعُ أوْ يَبْتاعُ في المسجدِ؛ فقُولوا لهُ: لا أَرْبَحَ الله تَجارَتك». رواهُ النسائيُّ والترمذي وحسّنَهُ.
٢٠٠- و ازاو (ابوهریره) رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «هر گاه دیدید که کسی در مسجد خرید و فروش می‌کند، پس بگوئید: خداوند در تجارتت سودی قرار ندهد».
نسائی و ترمذی روایت کرده و آن را حسن دانسته است.
٢٠١- وعن حكيم بن حزام رضي الله عنه قالَ: قالَ رسُولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «لا تُقام الحدودُ في المساجدِ، ولا يُسْتَقادُ فيها». رواهُ أحمد وأبو داودَ بسندٍ ضعيفٍ.
٢٠١- از حکیم بن حزام رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «حدود در مساجد اقامه نمی‌شود، و در آن‌ها حکم قصاص اجرا نمی‌شود». احمد و ابوداود با سند ضعیفی روایت کرده‌اند.
٢٠٢- وعن عائشةَ قالت: أُصيب سَعْدٌ يومَ الخنْدقِ فضرب عليهِ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم خيْمَةً في المسْجدِ لِيَعُودَهُ من قريب. متّفق عليه.
٢٠٢- از عائشه رضی الله عنه روایت است که گفت: سعد در جنگ خندق زخمی شد رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم برایش در مسجد خیمه‌ای زد تا او را ازنزدیک عیادت کند. متفق علیه.
٢٠٣- وعنْها قالَتْ: رأَيْت رسُولَ الله صلى الله عليه وآله وسلم يسْتُرني وأنا أَنْظُرُ إلى الحبشةِ يلعبون في المسجد... الحديثَ. متفقٌ عليه
٢٠٣- وازاو (عایشه) رضی الله عنها روایت است که گفت: رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم مرا پوشاند و من حبشی‌ها را که در مسجد (بانیزه) بازی می‌کردند، تماشا می‌کردم... تا آخر حدیث متفق علیه.
٢٠٤- وعَنْهَا: أَن وَلِيدَةً سَوْدَاءَ كَانَ لَهَا خِبَاءٌ فِي الْمَسْجِدِ فَكَانَتْ تَأْتِينِي فَتَحَدَّثُ عِنْدِي.. الْحَدِيثَ. مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ
٢٠٤- وازاو (عایشه) رضی الله عنها روایت است که کنیز سیاه پوست در مسجد خیمه‌ای داشت و در آن زندگی می‌کرد و گاهی پیش من می‌آمد و با من حرف می‌زد... متفق علیه.
٢٠٥- وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ رَسُولَ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «البصاق في المسجد خطيئة وكفارتها دفنها» متفق عليه.
٢٠٥- از انس رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «در مسجد آب دهان انداختن گناهی است؛ و کفاره‌ی آن پنهان کردن (واز بین بردنش) است». متفق علیه.
٢٠٦- وَعَنْهُ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ رَسُولَ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «لا تَقُومُ السّاعَةُ حَتَّى يَتَبَاهَى النَّاسُ فِي الْمَسَاجِدِ». أَخْرَجَهُ الْخَمْسَةُ إِلا التَّرْمِذِيَّ وَصَحَّحَهُ ابْنُ خُزَيْمَةَ.
٢٠٦- وازاو (انس) رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «قیامت بر پا نمی‌شود تا زمانی که مردم به ساخت و ساز مساجد افتخار کنند». «خمسه» بجز ترمذی روایت کرده است، و ابن خزیمه صحیح دانسته است.
٢٠٧- وَعَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ الله عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُولَ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «ما أُمِرْتُ بِتَشْيِيد الْمَسَاجِدِ». أَخْرَجَهُ أَبُو دَاوُدَ وَصَحَّحَهُ ابْنُ حِبّانَ.
٢٠٧- از ابن عباس رضی الله عنها روایت است که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «من به زینت دادن مساجد مأمور نشده‌ام». ابوداوود روایت کرده است، و ابن حبان آن را صحیح قرار داده است.
٢٠٨- وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «عُرِضَتُ عَلَيَّ أُجُورُ أُمَّتِي حَتَّى الْقَذَاةُ يُخْرِجُهَا الرَّجُلُ مِنَ الْمَسْجِدِ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ والتِّرْمِذِيُّ وَاسْتَغْرَبَهُ وَصَحّحَهُ ابْنُ خُزَيْمَةَ.
٢٠٨- از انس رضی الله عنه روایت است که رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «پاداش افراد امتم حتی خس و خاشاکی که فرد از مسجد بیرون می‌کند به من نشان داده شده است». ابوداوود، ترمذی وروایت کرده است و آن را غریب دانسته است و ابن خزیمه آن را صحیح دانسته است.
٢٠٩- وَعَنْ أَبِي قَتَادَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم: «إِذَا دَخَلَ أَحَدُكُمُ الْمَسْجِدَ فَلا يَجْلِسْ حَتَّى يُصَلِّيَ رَكْعَتَيْنِ» مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.
٢٠٩- از ابوقتاده رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «هر گاه یکی از شما وارد مسجد شد تا دو رکعت نماز (تحیه المسجد) نخوانده؛ ننشیند». متفق علیه.