بلوغ المرام من أدلة الأحکام - ترجمه فارسی

فهرست کتاب

٥- مسح بر موزها

٥- مسح بر موزها

٥٣- عن المُغِيرَةِ بن شُعْبَةَ رضي الله عنه قالَ: كُنْتُ مَع النّبيِّ صلى الله عليه وآله وسلم فَتَوَضَّأَ فَأَهْوَيْتُ لأنْزِعَ خُفّيْهِ فَقَالَ: «دَعْهُمَا فَإِنِّي أَدْخَلْتُهُمَا طَاهِرَتَيْنِ» فمَسَحَ عَلَيْهِمَا. متفقٌ عليه.

٥٣- از مغیره بن شعبه رضی الله عنه روایت است که همراه پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم بودم که وضو گرفت، پس خواستم که موزه هایش را بیرون بیاورم، فرمود: «آن‌ها را بیرون نکن که پس از داشتن وضو، آن‌ها را پوشیده‌ام»، و سپس بر آن‌ها مسح کشید. متفق علیه.

٥٤- وللأربعة عنه إلاّ النسائي: أن النبي صلى الله عليه وآله وسلم مسح أعلى الخفَّ وأسفلهُ. وفي إسناده ضعفٌ.

٥٤- و در روایت اربعه بجز نسائی از مغیره بن شعبه آمده که: پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم بالا وپایین موزه را مسح کرد. و در سند آن ضعف است.

٥٥- وعن عليٍّ رضي الله عنه أنّهُ قال: لَوْ كان الدِّينُ بالرأي لكان أسْفَلُ الْخُفِّ أَوْلَى بِالْمَسْحِ مِنْ أَعْلاهُ، وقَدَ رَأَيْتُ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يَمْسَحُ على ظاهِرِ خُفّيْهِ. أخرجه أبو داود بإسنادٍ حَسَنٍ.

٥٥- علی رضی الله عنه می‌گوید: اگر دین به رأی و عقل می‌بود قطعاً زیر موزه- کف پای موزه- از روی آن به مسح کردن شایسته‌تر بود، اما من رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم را دیدم که روی موزه مسح می‌کرد. ابوداوود با اسناد حسن روایت کرده است.

٥٦- وعن صَفْوانَ بن عَسّالٍ رضي الله عنه قالَ: كان النبي صلى الله عليه وآله وسلم يأمُرُنا إذا كنّا سَفْراً؛ أنْ لا نَنْزَعَ خِفَافَنَا ثَلاَثَةَ أيّامٍ ولَيَالِيَهُنَّ إلَّا مِنْ جَنَابَةٍ، ولَكِنْ مِنْ غَائِطٍ وبَوْلٍ ونَوْمٍ. أخرجه النسائيُّ والترمذيُّ، واللفْظُ لَهُ، وابنُ خُزيمةَ وصححاهُ.

٥٦- از صفوان بن عسال (مرادی) رضی الله عنه روایت است که: پیامبر به ما دستور داد که هر گاه در مسافرت بودیم سه شبانه روز موزه‌هایمان را بیرون نیاوریم مگر به خاطر جنابت، اما بخاطر ادرار، مدفوع و خواب بیرون نیاوریم.

نسائی و ترمذی روایت کرده‌اند، و این لفظ ترمذی است و ابن خزیمه و ترمذی این را صحیح دانسته‌اند.

٥٧- وعن عليٍّ بن أبي طالب رضي الله عنه قالَ: جَعَل رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم ثلاثَةَ أيّامٍ ولَيَالِيَهُنَّ للمُسَافِرِ، ويَوْماً ولَيْلَةً للمُقِيم، يعْني في المسْح على الخُفَّيْنِ. أخرجه مسلمٌ.

٥٧- از علی رضی الله عنه روایت است که: پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم (مدت مسح بر موزه را) برای مسافر سه شبانه روز و برای مقیم یک شبانه روز تعیین کرد. مسلم روایت کرده است.

٥٨- وعن ثَوْبَانَ رضي الله عنه قالَ: بَعَثَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم سَرِيَّةً فأمَرهُمْ أنْ يَمسَحُوا على الْعَصَائِبِ، يعني العَمَائِمِ والتّساخِين، يعْني الخِفَاف. روَاهُ أحمد وأبو داود، وصححه الحاكِمُ.

٥٨- از ثوبان رضی الله عنه روایت است که: رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم سر یه ای را فرستاد و به آن‌ها دستور داد بر عمامه و موزه‌هایشان مسح کنند.

احمد و ابو داوود روایت کرده، و حاکم آن را صحیح دانسته است.

٥٩- وعن عُمَرَ رضي الله عنه مَوْقُوفاً، وعن أنسٍ مَرْفوعاً: «إذا تَوَضَّأَ أحَدُكمْ فلبس خُفّيْهِ فَلْيَمْسَحْ عليْهِمَا، ولْيُصَلِّ فِيهِمَا، ولا يَخْلَعْهُمَا إنْ شاء إلا مِنَ الجَنَابَةِ». أخرجه الدارقطني والحاكم وصححه.

٥٩- از ابن عمر رضی الله عنهما بصورت موقوف و از انس بصورت مرفوع روایت است که: «هر گاه یکی از شما وضو گرفت آنگاه موزه‌اش پوشید پس بر آن مسح کند، و با آن‌ها نماز بخواند و اگر خواست - بجز از جنابت – آن‌ها را بیرون نکند» [٥]. دار قطنی و حاکم روایت کرده‌اند، و حاکم آن را صحیح دانسته است.

٦٠- وعن أبي بَكْرَةَ رضي الله عنه عن النّبي صلى الله عليه وآله وسلم: أنّهُ رَخّص لَلْمُسَافِرِ ثَلاثَةَ أيَامٍ ولَيَاليَهُنَّ، وللمُقيمِ يَوْماً ولَيْلَةً، إذا تَطَهّرَ فَلَبِسَ خُفّيْهِ: أنّ يَمْسَحَ عَلَيْهِمَا. أخرجه الدارقطنيُّ وصححهُ ابنُ خُزَيمَةَ.

٦٠- ابوبکره رضی الله عنه از پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم روایت می کند که: ایشان برای مسافر اجازه داد سه شبانه روز و برای مقیم یک شبانه روز، بر موزه مسح کنند؛ بشرطی که پس از طهارت (وضو) پوشیده باشند.

دارقطنی روایت کرده، و ابن خزیمه آن را صحیح دانسته است.

٦١- وعنْ أُبيِّ بن عِمَارَةَ رضيَ الله عنهُ أنّهُ قالَ: يا رَسُولَ الله أَمْسَحُ على الْخُفّيْنِ؟ قال: «نَعَمْ» قَالَ: يوماً؟ قال: «نَعَمْ» قَال: ويَوْمَيْنِ؟ قَالَ: «نَعَمْ» قالَ: وَثلاثَةَ أيّامٍ؟ قالَ: «نعم، وما شِئْتَ». أخْرَجَهُ أبو داود، وقالَ: لَيْس بالقَويِّ.

٦١- از أبیّ بن عماره رضی الله عنه روایت است که عرض کرد: ای رسول خدا! آیا می‌توانم بر موزه هایم مسح کنم؟ فرمود: «آری» گفت: یک روز؟ فرمود: «آری»، گفت: دو روز چی؟ فرمود: «آری» گفت: سه روز چی؟ فرمود: «آری، و هر چه خواستی». ابو داود روایت کرده و می‌گوید: اسناد آن قوی نیست.

[٥] یعنی فقط زمانی باید بیرون کند که جنب شده باشد. (مترجم)