١٢- کتاب اطعمه (خورا کیها)

١١٣٥- عَنْ أَبي هُرَيْرةَ رضي اللّهُ عنهُ عن النّبي صلى الله عليه وآله وسلم قال: «كلُّ ذي ناب مِنَ السبِّاع فَأَكْلُهُ حَرَامٌ». رواهُ مسلمٌ. وأخرجه من حديث ابن عباس رضي الله عنهما بلفظ: «نَهَى». وزادَ: «وكلِّ ذِي مِخْلَبٍ مِنَ الطَّيْرِ».

١١٣٥- از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «هر نیش دار‌ی ازدرنده گان، خوردنش حرام است» مسلم روایت کرده است. و مسلم از ابن عباس، بلفظ: نهی فرمود، روایت کرده است، و افزوده: «و هر چنگال داری از پرندگان...».

١١٣٦- وعن جابر رضي الله عنه قال: نهى رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يَوْمَ خَيْبَرَ عَنْ لُحُومِ الحُمُرِ الأهلِيَّةِ وأَذِنَ في لُحُومِ الخَيْلِ. متفق عليه، وفي لفظ للبخاري: «ورخَّص».

١١٣٦- جابر رضی الله عنه می‌گوید: رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم در (روز جنگ) خیبر از خوردن گوشت الاغ منع فرمود، و اجازه داد، که گوشت اسب را بخورند. متفق علیه و در لفظ بخاری آمد: و رخصت داد.

١١٣٧- وعَنْ ابنِ أَبي أَوْفى رضي اللّهُ عَنْهُما قال: غَزَوْنَا مَعَ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه وآله وسلم سَبْعَ غزواتٍ نأكُلُ الجرادَ. مُتفقٌ عَلَيْهِ.

١١٣٧- از ابن أبی اوفی رضی الله عنه روایت است که گفت: با رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم در هفت غزوه شرکت کردیم و ملخ می‌خوردیم. متفق علیه.

١١٣٨- وَعَنْ أَنس رضي اللّهُ عنه في قِصَّةِ الأرنَبِ قال: فَذبحها فبعث بِوَركِهَا إلى رسول اللّهِ صلى الله عليه وآله وسلم فقبِلَهُ. مُتّفقٌ عليهِ.

١١٣٨- انس رضی الله عنه در روایت داستان خرگوش می‌گوید: آن را ذبح کرد، و ران آن را برای رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرستاد، پس آن را قبول کرد. متفق علیه.

١١٣٩- وعنِ ابن عَبّاسٍ رضي اللّهُ عَنْهُما قال: نهى رسولُ اللّهِ صلى الله عليه وآله وسلم عَنْ قَتْلِ أربعِ مِنَ الدَّوابِّ: النّمْلَةِ والنّحْلة والهُدْهُدِ والصُّرَدِ. رواهُ أَحْمَدُ وأَبُو داودَ وصحّحهُ ابنُ حِبّانَ.

١١٣٩- ابن عباس رضی الله عنهما می‌گوید: پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم کشتن چهار جنبنده را منع فرمود: مورچه، زنبورعسل، (هدهد) شانه به سر و کرکس (سبز قبا) [٤٨]. احمد و ابوداود روایت کرده‌اند، و ابن حبان صحیح دانسته است.

١١٤٠- وعن ابن أبي عَمّار رضي اللّهُ عنهُ قالَ: قُلْتُ لجابر: الضَّبُعُ صيدٌ هُوَ؟ قالَ: نَعَمْ. قُلْتُ: قَالَهُ رسولُ الله صلى الله عليه وآله وسلم؟ قال: نَعَمْ. رواهُ أَحْمَدُ والأربعَةُ وصحّحهُ البخاري وابنُ حِبّانَ.

١١٤٠- ابن ابی عمار می‌گوید: به جابر گفتم: آیا کفتار شکار (حلال) است؟ گفت: بله. گفتم: این را پیامبرخدا صلی الله علیه وآله وسلم فرموده است؟ گفت: آری.

احمد و «أربعه» روایت کرده‌اند و بخاری و ابن حبان صحیح دانسته‌اند.

١١٤١- وعنْ ابن عُمَر رضي اللّهُ عنهُما أَنّه سُئِل عنِ القنْفُذ فقال: ﴿قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُ﴾ [الأنعام: ١٤٥] فقال شَيْخٌ عِنْدَهُ: سمِعْتُ أبا هُريرةَ يقُولُ: ذكر عِنْدَ النّبي صلى الله عليه وآله وسلم فَقَال: «خبيثةٌ من الخبائثِ» فَقَالَ ابنُ عُمَرَ: إنْ كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه وآله وسلم قالَ هذا، فَهُوَ كما قال. أخْرجهُ أَحمدُ و أَبو داودَ، وإسنادُهُ ضعيفٌ.

١١٤١- از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که از او درباره‌ی جوجه تیغی سوال شد، این آیه را تلاوت کرد: ﴿قُل لَّآ أَجِدُ فِي مَآ أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٖ يَطۡعَمُهُ﴾ [الأنعام: ١٤٥] در آنچه به من وحی شده است بر خورنده ای که آن را می‌خورد، هیچ حرامی را نمی‌یابم. پیر مردی نزد او بود گفت: شنیدم ابوهریره رضی الله عنه می‌گوید: در نزد پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم سخن از جوجه تیغی به میان آمد، فرمود: «آن پلیدی از پلیدیهاست» ابن عمر گفت: اگر رسول خدا صلی الله علیه و سلم این را فرموده باشد؛ پس همان است که فرموده است. احمد و ابوداود روایت کرده‌اند و اسناد آن ضعیف است.

١١٤٢- وعن ابنِ عُمر رضي اللّهُ عنهما قالَ: نهى رسولُ اللّهِ صلى الله عليه وآله وسلم عن الجلالة وأَلبانها. أخرجهُ الأربعةُ إلاّ النسائيَّ وحسّنَهُ الترمِذيُّ.

١١٤٢- از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم خوردن گوشت حیوان جلاله (= نجاست خوار) و شیر آن را منع فرمود. «أربعه»، به جز نسایی روایت کرده‌اند و ترمذی حسن دانسته است.

١١٤٣- وعَنْ أَبي قَتَادة رضي الله عنه في قِصَّةِ الحمار الوَحْشي: فَأَكلَ منهُ النّبي صلى الله عليه وآله وسلم. مُتَّفَقٌ عَلَيه.

١١٤٣- ابو قتاده رضی الله عنه در داستان (شکار) گور خر می‌گوید: پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم از آن خورد. متفق علیه.

١١٤٤- وعَنْ أَسْماءَ بنت أَبي بكْر رضي اللّهُ عنْهُما قالتْ: نحرنا على عهد رسول اللّهِ صلى الله عليه وآله وسلم فرساً فأَكَلْنَاهُ. مُتّفقٌ عليه.

١١٤٤- از اسماء دختر ابوبکر رضی الله عنهما روایت است که گفت: در زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم اسبی را ذبح کردیم؛ و گوشت آن را خوردیم. متفق علیه.

١١٤٥- وعن ابن عبّاس رضي الله عنهما قال: أُكل الضَّبُّ على مائدة رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم. متفقٌ عليه.

١١٤٥- ابن عباس رضی الله عنهما می‌گوید: بر سفره‌ی رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم سوسمار خورده شد. متفق علیه.

١١٤٦- وعَنْ عبدِ الرَّحمن بن عثمان القُرشي رضي الله عنه: أَنَّ طبيباً سأَل رسولَ الله صلى الله عليه وآله وسلم عن الضِّفدع بِجْعَلُها في دواءِ، فنهى عنْ قتلها. أَخْرجَهُ أَحْمدُ وصحّحهُ الحاكم وأَخرجهُ أبو داود والنسائيُّ.

١١٤٦- عبدالرحمن بن عثمان قریشی رضی الله عنه می‌گوید: همانا طبیبی از رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم درباره‌ی قورباغه برای استفاده دارویی سؤال کرد. (که آن را در دارو می‌گذارد) پس پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم از کشتن آن منع فرمود. احمد روایت کرده و حاکم صحیح دانسته است.

[٤٨] پرنده ای است بزگتر از گنجشگ، شکمش سفید وپشتش سبز، دارای سر ومنقاری بزرگ است که معمولا حشرات وگنجشک را شکار می‌کند.