١٤- قراض (مضاربه)
٧٦٥- عَنْ صهيبٍ رضيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النبيَّ صلى الله عليه وآله وسلم قال: «ثَلاثٌ فِيهن الْبَرَكةُ: الْبَيْعُ إلى أجلٍ والمُقَارضَةُ وَخَلْطُ البُر بالشعير للْبَيْتِ لا للْبَيْعِ». رَوَاهُ ابنُ مَاجَهْ بإسنادٍ ضعيفٍ
٧٦٥- صهیب رضی الله عنه میگوید: پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم فرمود: «در سه چیز برکت است: ١- (معامله) فروش تا مدت معین ٢- قرض دادن به یکدیگر ٣- مخلوط کردن گندم با جو برای خانه؛ نه برای فروش». ابن ماجه با اسناد ضعیف روایت کرده است.
٧٦٦- عَنْ حكيمِ بنِ حِزامٍ رضيَ اللَّهُ عَنْهُ: أَنّهُ كانَ يَشْترطُ عَلى الرَّجلِ إذا أَعْطَاهُ مَالاً مُقارَضةً أَنْ لا تَجْعَلَ مالي في كَبِدٍ رَطْبَةٍ وَلا تَحْمِلَهُ في بَحْر ولا تَنْزلَ به في بَطْنِ مَسيل فإنْ فَعَلْتَ شَيْئاً مِنْ ذلك فَقَدْ ضَمِنْتَ مالي. رَواهُ الدَّارَقُطْنيُّ ورجالهُ ثِقاتٌ.
وقالَ مالكٌ في الموطأِ عَنِ الْعلاءِ بنِ عَبْد الرَّحْمن بْنِ يعْقوبَ عَنْ أَبيهِ عَنْ جَده: إِنَّهُ عَمِلَ في مالٍ لِعُثمانَ عَلى أَنَّ الرِّبْحَ بَيْنَهُما. وَهُوَ مَوْقوفٌ صحيح.
٧٦٦- از حکیم بن حزام رضی الله عنه روایت شده است که هرگاه مالی به عنوان قرض به کسی میداد، شرط میکرد که حیوان زنده ای را خریداری نکن، در دریا تجارت نکن، این مال را در مسیر سیلاب قرار مده – اگر این کار را کردی ضمانت این کار به عهدهی توست. دار قطنی روایت کرده، و رجال آن ثقه است.
مالک در موطا میگوید: از علاء بن عبدالرحمن بن یعقوب از پدرش از جدش (روایت است) که او با مال و سرمایه عثمان تجارت کرد، بر این اساس که بدست آمده، بطور مساوی بینشان تقسیم شود. موقوف و صحیح است.