تشیع از پیدایش تا تکامل

فهرست کتاب

پذیرفتن هدایای معاویهس توسط حسن:

پذیرفتن هدایای معاویهس توسط حسن:

الف) روایات تاریخی بیان می‌دارد که حسنسهرازگاهی با معاویه در ارتباط و ملاقات بوده و هدایایی از او می‌پذیرفته که اگر معتقد به کفر وی می‌بود هرگز به ملاقات وی نمی‌رفت و از او چیزی قبول نمی‌کرد. روایات تاریخی در اینمورد بشرح زیر است:

۱ـ ابن کثیر می‌گوید: بعد از اینکه معاویه رسما خلافت را بدست گرفت، حسنین هرازگاهی به ملاقات وی می‌رفتند و او نیز آنها را بسیار گرامی می‌داشت و به آنها هدایای هنگفتی می‌بخشید. چنانکه باری به آنها دوصد هزار بخشید و گفت: اینها را از فرزند هند بپذیرید بخدا سوگند چنین بخششی نه قبل از من به شما کسی داده و نه بعد از من کسی خواهد داد. حسین در جواب گفت: بخدا سوگند تو نیز گیرنده‌ی بهتری از ما برای چنین بخششی نه قبل از ما و نه بعد از ما نخواهی یافت. بعد از اینکه حسن وفات نمود، حسین نیز سالی یکبار به دیدار معاویه می‌رفت و او از حسین به نحو شایسته ای پذیرایی می‌نمود. [۱۷۸]

۲ـ مجلسی که یکی از پیشوایان قرن یازدهم شیعه می‌باشد روایت می‌کند که جعفر باقر گفته است: روزی امام حسن به حسین و عبدالله به جعفر گفت: «هدایای معاویه در روز نخست ماه آینده می‌رسد» عینا در همان روز هدایا رسید. امام حسن که مقروض بود، قرض‌هایش را ادا کرد و بقیه را میان خانواده و شیعیان خود تقسیم نمود. امام حسین نیز بعد از ادای قرضهایش، مال باقیمانده را بر سه قسم، تقسیم نمود یک قسمت را به شیعیانش و دو قسمت را به خانواده‌اش بخشید. عبدالله ابن جعفر نیز چنین کرد. [۱۷۹]

ب) نگاهی به ارتباط حسن و حسین با معاویه:

این روایات به روشنی بیانگر آنست که حسن و حسین با معاویه رابطه‌ی حسنه داشته، از او هدایایی دریافت می‌کرده‌اند و این می‌رساند که آنها معتقد نبوده‌اند که معاویه کافر و یا غاصب حق آنها است وگر نه برای آنها تعامل با چنین شخصی روا نمی‌بود.

[۱۷۸]. البدایة و النهایة (۸/۱۵۰) چ بیروت. [۱۷۹]. جلاء العیون مجلسی ص ۳۷۶.