تشیع از پیدایش تا تکامل

ب) نگاهی به روایاتی که گذشت:

۱ـ علی این شایعه را نمی‌پذیرد چنانکه از صحیح‌ترین کتابهای روائی انکار وی را ارائه نمودیم روایت نخست در صحیح بخاری و روایت دوم در صحیح مسلم آمده است.

۲ـ علی سوگند می‌خورد که پیامبر با او رازی در میان نگذاشته است.

۳ـ علی می‌گوید: شاید فهم وی از کتاب خدا، دانش ویژه‌ای باشد که او دارد همانگونه که هر انسان دیگری نیز ممکن است فهم و برداشت ویژه‌ای از کتاب خدا داشته باشد و ادعا ننمود که فقط او در چنین فهم و برداشتی تنها است.

۴ـ علی می‌گوید: صحیفه‌ای دارد که در آن چهار سخن از رسول خدا یاد داشت نموده است و آن چهار کلمه را نیز بیان می‌کند و نمی گوید که در آن صحیفه جز این چهار کلمه چیزی دیگری وجود دارد، ولی روایات شیعه همین وجود صحیفه را دستاویز خود قرار داده‌اند.

۵ـ علی هنگامی که می‌بیند این شایعه در حد گسترده‌ای پخش شده است، خطبه‌ای ایراد می‌کند و در آن، این شایعات را شدیداً تکذیب می‌نماید و می‌گوید: «چه شده است که عده‌ای در مورد من چنین ادعا می‌کنند ...» او در این خطبه خاطرنشان می‌سازد که رسول خدا بسوی جهانیان فرستاده شده نه فقط برای علی ابن ابیطالب تا فقط به وی دانشی اختصاص دهد و آنرا از سایر جهانیان دریغ دارد.

چنانکه الله متعال می‌فرماید: ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡ جَمِيعًا ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ فَ‍َٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِ ٱلنَّبِيِّ ٱلۡأُمِّيِّ ٱلَّذِي يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَكَلِمَٰتِهِۦ وَٱتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ١٥٨﴾[الأعراف: ۱۵۸].

ترجمه: «بگو: ای مردم! به راستی من فرستاده‌ی الله به سوی همه‌ی شما هستم؛ فرستاده‌ی پروردگاری که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست؛ هیچ معبود برحقی جز او وجود ندارد؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ پس به الله و فرستاده‌اش ایمان بیاورید؛ همان پیامبر درس‌نخوانده‌ای که به الله و سخنانش ایمان دارد؛ و از او پیروی کنید تا هدایت یابید».

و نیز فرموده است: ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۖ وَمَآ أَنَا۠ عَلَيۡكُم بِوَكِيلٖ١٠٨﴾[يونس: ۱۰۸].

ترجمه: «بگو: ای مردم! به‌راستی که حق از سوی پروردگارتان برای شما آمد؛ پس هر کس هدایت یابد، تنها به سود خویش هدایت می‌یابد و هر که گمراه گردد، تنها به زیان خویش گمراه می‌شود. و من نگهبان شما نیستم».

همچنین فرموده است: ﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّمَآ أَنَا۠ لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٞ٤٩﴾[الحج: ۴۹] «بگو: ای مردم! من، برای شما تنها هشداردهنده‌ی آشکاری هستم»

و نیز فرموده است:﴿قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ١٩﴾[الأنعام: ۱۹].

ترجمه: «بگو: در گواهی و شهادت چه کسی بزرگ‌تر است؟ بگو: الله که میان من و شما گواه است. و این قرآن به من وحی شده تا به وسیله‌ی آن، شما و همه‌ی کسانی را که این قرآن به آنان می‌رسد، بیم دهم. آیا شما گواهی می‌دهید که معبودان دیگری با الله هستند؟! بگو: من چنین گواهی نمی‏دهم. بگو: جز این نیست که الله، یگانه معبود برحق است و من از آنچه شرک می‌ورزید، بیزارم».

همچنین خداوند فرموده است: ﴿وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ﴾[النحل: ۴۴] «و قرآن را بر تو نازل کردیم تا شریعتی را که به سویشان نازل شده، برایشان بیان کنی و برای اینکه بیندیشند».

این آیات و آیات دیگر بر جهانی بودن پیام قرآن تاکید می‌ورزند. از اینرو می‌بینیم که رسول الله همه‌ی صحابه را در جمع عمومی مورد خطاب قرار می‌دهد نه اینکه تنها علی را چه آشکارا و چه در تنهایی مورد خطاب قرار دهد.

اما در برخی روایات و شایعات سعی می‌کنند تا فقط علی را مخاطب رسالت پیامبر قرار دهند گویا او مبعوث شده تا پیام الهی را به علی برساند و علی موظف است که آنرا به دیگران برساند و این مطلب با آیات کلام خدا و رسالت پیامبر همخوانی ندارد.