رویداد دوم: پنهان کردن منابع قدیمی
الف) آنچه در اینمورد نقل شده بشرح زیر است:
شیعه سالیان درازی را در تقیه و پنهانکاری بسر برد، عقاید و کتابهای خویش را تقریباً تا قرن دهم یعنی زمان روی کار آمدن دولت صفوی آشکار ننمود.
پس پنهان ماندن کتابها از دسترس پیروان این دین، خود سوال برانگیز است و زمینه‌ی دستبرد دیگری را فراهم ساخت و چنین هم شد.
بنابراین، امروز هیچ نسخه‌ی خطی و قدیمی از کتابهای شیعه در دسترس نبوده و حتی در کتابخانه‌های مهم شیعه از آن خبری نیست.
و دلیل ما گواهی خود پژوهشگران شیعه می‌باشد که در تجدید چاپ این منابع، به نسخهای قدیمی تراز نسخه‌های قرن یازدهم دست نیافته‌اند و اگر نسخهای قبل از آن وجود می‌داشت به آن استناد می‌کردند، و این بیانگر آنست که نسخه‌های قدیمی قصدا، نابود گشته‌اند تا زمینه‌ی دستبرد در محتویات آن بهتر فراهم گردد.
و اینک شرح ماجرا از زبان محققین منابع شیعه:
ـ نسخه‌های کتاب «الکافی»:
قابل ذکر است که هیچ نسخهای برای این کتاب قبل از قرن یازدهم وجود ندارد. و این برای کتاب مهمی که از کهن‌ترین منابع شیعه بحساب می‌آید و سابقه‌ی هزار ساله دارد، امری خطرناک محسوب می‌شود و بیانگر دستبردی است که به این کتاب زده شده است.
چنانکه در مقدمه‌ی چاپ سوم این کتاب به تصحیح و تعلیق علی اکبر غفاری و نشر شیخ محمد آخوندی ذکر گردید که در تحقیق این کتاب بر هفت نسخه که چهار عدد از آنها دست نویس و سه عدد ماشین نویس می‌باشند، اعتماد شده است و اگر نسخه‌های قدیمی‌تری در دسترس بود، قطعاً محقق آنها را ارائه می‌داد.
و امّا این نسخه‌ها و تاریخ هر کدام از آنها بشرح زیر است:
۱ـ نسخه‌ی تصحیح شده در سال ۱۰۷۶هـ .
۲ـ نسخه‌ی تصحیح شده در قرن یازدهم هـ .
۳ـ نسخه‌ی تصحیح شده بدون ذکر تاریخ.
۴ـ نسخه تصحیح شده
۵ـ نسخه‌ی چاپ شده در سال ۱۲۸۲ هـ .
۶ـ نسخه‌ی چاپ شده در سال ۱۳۱۱هـ .
۷ـ نسخه‌ی چاپ شده در سال ۱۳۳۱ هـ .
و متذکر شده که چاپ اول بر اساس نسخهای بوده که در سال ۱۰۷۱ هـ ، بر علامه مجلسی قرائت شده است و نسخهای که به خط عاملی در سال ۱۰۹۲ هـ نوشته شده و نسخه‌ی سومی که تاریخش معلوم نیست.
اینها نسخه‌هائی است که محقق از آنها استفاده نموده و اگر نسخه قدیمی‌تری وجود می‌داشت، قطعاً محقق برای بالا بردن ارزش کتاب،در تحقیق از آن استفاده می کرد.
نسخه‌های کتاب «من لایحضره الفقیه»:
محقق این کتاب، آقای علی اکبر غفاری، از هفده نسخه برای این کتاب نام برده که همه‌ی آنها در قرن یازدهم بین سالهای ۱۰۵۷هـ و ۱۱۰۱ هـ نوشته شده‌اند.
نسخه‌های کتاب «تهذیب الاحکام»:
از این کتاب نیز نسخهای قبل از قرن پانزدهم وجود ندارد چنانکه محقق کتاب؛ یسد حسن موسوی خراسانی از چهار نسخه‌ی کتاب سخن بمیان آورده که همگی در قرن یازدهم نوشته شده و بشرح زیر است:
۱ـ دو نسخه در سال ۱۰۷۸ هـ
۲ـ نسخهای در سال ۱۰۷۷ هـ
۳ـ نخسه‌ای در سال ۱۰۷۴هـ
این نسخه‌ها طی چهار سال متوالی نوشته شده‌اند!!!
نسخه‌های کتاب «الاستبصار»:
محقق سابق؛ سید حسن موسوی خراسانی فقط از سه نسخه ی این کتاب سخن گفته که هر سه در قرن یازدهم نوشته شده‌اند پس نسخه‌های دیگری وجود نداشته وگرنه محقق بدانها مراجعه می‌کرد و از آن سخن می‌گفت.
این بود منابع اصلی مذهب شیعه که هیچ نسخهای از آن قبل از قرن یازدهم وجود ندارد و این سوال برانگیز است.
البته از اینها بعید نیست که بعد از این انتقاد، نسخهای منتشر بکنند و مدعی بشوند که متعلق به قرنها پیش است؛ همانند حلی هنگامی که اهل‌سنت از عدم اهتمام شیعه به اسناد، انتقاد کردند، با عجله دست به کار شد و با استفاده از کتب اهل‌سنت، علم مصطلحی ساخت!!