مخالفتها با شرائط خمینی در گذشته و حال:
از گذشتگان، سیدمرتضی معروف به علم الهدی (ت: ۴۳۶هـ) می‌گوید: امام توسط مردم قابل انتخاب نیست بدلیل اینکه صفات و ویژگیهای امام قابل رای و اجتهاد نیست بلکه خدای علام الغیوب به آنها آگاهی دارد مانند عصمت، افضلیت در علم و عمل بر همه امت [۵۰۳]پس خمینی چگونه از ویژگیهای امام، عصمت و افضلیت را نادیده می‌گیرد؟
و اما متأخرین مانند محمد بن حسن هندی اثنا عشری (ت: ۱۰۶۲هـ) که بخشی از سخنانش را پیش‌تر نقل کردیم که ایشان حتی در نماز، امامت غیر معصوم را قبول ندارد و عصمت را شرط مهمی در امامت می‌داند چنانکه در مورد شرائط نماز جمعه می‌گوید: .... شرط دوم وجود سلطان عادل یا کسی که توسط سلطان عادل برای این امر تعیین شده باشد و مراد از سلطان عادل امام معصوم است و عقلا و شرعا اقتدا به کسی که هیچ دلیل بر امامتش وجود ندارد روا نیست و همچنین دلیلی بر امامت غیر معصوم وجود ندارد مگر اینکه به اجازه‌ی معصوم باشد. و برای ما نیز روا نیست که در هیچ قضیه‌ای به امامت غیر معصوم اقتدا کنیم.
مگر اینکه به اجازه‌ی امام معصوم باشد [۵۰۴]
همچنین حلی روایتی از جعفر صادق بر حرمت جهاد در رکاب غیر امام نقل کرده است چنانکه از بشیر روایت است که به جعفر صادق گفت: در خواب دیدم که به شما گفتم: آیا جنگیدن در رکاب امام غیر مفروض الطاعه مانند خود مرده، خون و گوشت خنزیر حرام می‌باشد؟ شما گفتید بلی. صادق گفت: بلی چنین است [۵۰۵]
ولی امروز می‌بینیم شیعیان به دست امامی غیر معصوم بیعت کردند و در رکاب او جنگیدند و طاعتش را واجب دانستند و پشت سرش نماز خواندند.
سپس همین صفات را اهل‌سنت برای حاکمان خویش شرط قرار دادند ولی بیش از هزار سال است که شیعیان نپذیرفتند، پس چه شد که امروز پذیرفتند؟
و هنگامی که یکی از دانشمندان اهل‌سنت به نام علی بن محمد ابوالحسن ماوردی (ت ۴۵۰ هـ) در مورد شرائط امامت می‌گوید: شرائط معتبر امامت، هفت شرط می‌باشند که مهم ترینشان عبارت اند از:
۱ـ عدالت با شرائط جامعی که دارد.
۲ـ علم و دانشی که قدرت اجتهاد رویدادها و احکام را داشته باشد. [۵۰۶]
اینها جزو مهمترین شرائطی است که اهل‌سنت در کتابهایشان برای حاکم و امام بیان داشته‌اند. و آیا شیعیان نیز از شرائطی که قرنها باعث اختلاف میان امت بوده عقب نشینی کرده، به شرائطی که اهل‌سنت بیان داشته‌اند اعتماد می‌نمایند؟
آیا متوجه خللی در بخش سیاسی مذهب شیعه شده، به فکر اصلاح ان افتاده‌اند؟ و اگر چنین است آیا بهتر نیست گامی فراتر برای تصحیح همه‌ی عقاید خویش بردارند تا امت زیر پرچم کتاب خدا و سنت مطهر رسول خدا طعم یکپارچگی و انسجام را بچشد؟ ... این آرزوئیست که ما بدان چشم دوخته‌ایم و امیدواریم که اتفاق بیفتد.
[۵۰۳]. الشافی (۴/۵). [۵۰۴]. کشف الثام (۴/۲۴۳). [۵۰۵]. تذکرة الفقها (۱/۴۰۶). [۵۰۶]. الاحکام السلطانیه ۶.