تشیع از پیدایش تا تکامل

نگاهی به شایعه‌ی پنجم و ششم

در این مرحله هراز گاهی شایعه‌ای پیرامون امامت علی به راه می‌انداختند و می‌گفتند صحابه نگذاشتند علی به جایگاه حقیقی خویش که همان امامت باشد برسد و دست اندرکاران واقعی این توطئه، ابوبکر و عمر بودند.

علی در برابر این شایعه ساکت ننشست و ضمناً جایگاه رفیع دو خلیفه‌ی اول را بیان نمود و از هر گونه بی‌حرمتی و ناسزاگویی به آنان برحذر می داشت.

در حدود شصت روایتی که بیان گردید و توسط بیش از سی‌نفر نقل شده بود، امیر المومنین علی به فضل و بزرگواری خلفای سه گانه‌؛ ابوبکر، عمر و عثمان تاکید می‌ورزد، البته ناگفته پیداست که این روایات، مشتی از خروار است و همانطور که مشاهده نمودید در برگیرنده جوانب مختلف قضیه می‌باشند.

علی به صراحت، ابوبکر را ، بعد از رسول خدا و بعد از او عمر را بهترین فرد این امت می‌داند و این چیزی است که اصحاب، قریب به اتفاق، معتقد بدان بودند وگرنه آنها را به عنوان جانشینان پیامبر انتخاب نمی‌کردند و سرنوشت امت را به آنان نمی‌سپردند و اگر علی می‌دانست که از دیدگاه رسول خدا، برتر و بهتر از ابوبکر و عمر است، هیچگاه گواهی به افضل بودن آنها نمی‌داد زیرا که چنین شهادتی، دروغ و فریبکاری با امت محسوب می‌شود که از فردی چون امیرالمومنین علی بعید است.

همچنین علیسگواهی می‌دهد که ابوبکر و عمر، دوران خلافت خویش را به بهترین وجه سپری کرده‌اند.

و نیز از افضل دانستن وی از ابوبکر و عمر، بر حذر می‌دارد و چنین فردی را به جرم افترا تهدید به تنبیه می‌نماید.

همچنین علی تاکید می‌ورزد که با ابوبکر و عمر، بیعت نموده، مشاور و مطیع آنها بوده است.

علی آرزو می‌کند ای کاش در نیکی و جهاد به عمر می‌رسید.

و نیز اعتراف می‌نماید که ابوبکر و عمر، نزدیکترین افراد به رسول خدا بودند از اینرو رسول‌الله چه در سفر چه در حضر همواره از آنان یاد می‌کرد.

همچنین علی از شجاعت عمر و از هجرت علنی وی سخن می‌گوید که هیچ کس جرأت مواجهه با وی را نداشته است.

علی در بیان فضایل عثمان می‌گوید که رسول خدا دو دختر خویش را یکی بعد از دیگری به عقد وی درآورد و فرمود اگر من چهل دختر داشتم همه را یکی بعد از دیگری به عقد عثمان در می‌آوردم و در روایتی آمده که فرمود: اگر دختر سومی داشتم او را نیز به عقد عثمان در می‌آوردم.

اینها بیانگر جایگاه بلند عثمان نزد رسول خدا می‌باشد.

همچنین علی خاطرنشان می‌سازد که نزد وی علم و دانشی فراتر از علم و دانش عثمان نیست، و نیز علی دلیل بر صحت خلافت خویش را بیعت افرادی می‌داند که پیش از او با خلفای سه گانه بیعت کرده‌اند و بیعت آنان را ملاک برای تعیین امام می‌داند.

اینها گواهی بحقی بود که بیانگر محبت علی با خلفای قبلی و گرامی داشت آنها توسط وی می‌باشد و هرگونه ادعایی مبنی بر دشمنی علی با خلفا و ناراضی بودن وی از آنها را باطل می‌سازد.