ب) نظری به روایات شایعه‌ی رجعت:
اینها نمونه‌ای از روایات شیعه می‌باشد که توسط ابن سبا انتشار یافتند و بعد از مرگ علی، بعضی از مردم آنها را دست به دست نقل کردند و اهل بیت علیه اینگونه روایات، موضع گرفتند.
در روایت نخست، حسن می‌گوید: اگر قرار بر بازگشت و زنده شدن دوباره کسی باشد، نباید زن یا زنانش ازدواج کنند و همچنین نباید اموالش بین وارثانش تقسیم گردد. زیرا هر لحظه ممکن است برگردد. ابن عباس نیز پاسخ مشابهی به این مساله دادند
اما علی بن حسین می‌گوید: علی قبل از قیامت نخواهد آمد بلکه مانند سایرین در قیامت زنده خواهد شد و در آن روز فقط به فکر خویشتن خواهد بود.
این همان چیزی است که الله متعال در ده‌ها آیه به آن تاکید وزیده است؛ چنانکه می‌فرماید: ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَک اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ ثُمَّ إِنَّکمْ بَعْدَ ذَلِک لَمَیتُونَ ثُمَّ إِنَّکمْ یوْمَ الْقِیامَةِ تُبْعَثُونَ (مؤمنون/ ۱۴ـ۱۶).
ترجمه: سپس نطفه را به صورت خون بسته درآوردیم و به همین ترتیب خون بسته را به‌صورت پاره‌گوشتی ساختیم و سپس پاره‌گوشت را چند استخوان نمودیم و استخوان‌ها را با گوشت پوشاندیم و آن‌گاه او را با آفرینش دیگری پدید آوردیم. پس الله، بهترین سازنده، چه والا و بابرکت است. و آن‌گاه شما پس از آن، می‌میرید. و سپس روز قیامت برانگیخته می‌شوید.
می‌بینیم که خداوند در این آیات از زنده شدن دوباره‌ای غیر از قیامت سخن بیمان نیاورده است.
همچنین خداوند می‌فرماید: ﴿وَقَالَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ وَٱلۡإِيمَٰنَ لَقَدۡ لَبِثۡتُمۡ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡبَعۡثِۖ فَهَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡبَعۡثِ وَلَٰكِنَّكُمۡ كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ٥٦﴾[الروم: ۵۶].
ترجمه: «و کسانی که از دانش و ایمان برخوردار شده‌اند، می‌گویند: شما مطابق تقدیر الله، (از روز تولد) تا روز رستاخیز (در دنیا و عالم برزخ) درنگ کرده‌اید و اینک روز رستاخیز است؛ ولی شما نمی‌دانستید».
و در جایی تاکید می‌ورزد که پاداش مردم ،در قیامت داده خواهد شد: ﴿كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوۡنَ أُجُورَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ فَمَن زُحۡزِحَ عَنِ ٱلنَّارِ وَأُدۡخِلَ ٱلۡجَنَّةَ فَقَدۡ فَازَۗ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ١٨٥﴾[آل عمران: ۱۸۵].
ترجمه: «هر جانداری طعم مرگ را می‌چشد و روز رستاخیز پاداشتان را به طور کامل خواهید گرفت. پس هر که از آتش جهنم دور گردد و وارد بهشت شود، رستگار است. زندگی دنیا تنها بهره‌ای فریبنده است و بس».
همچنین فرموده است: ﴿ٱللَّهُ يَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ٦٩﴾[الحج: ۶۹].
ترجمه:« الله، روز قیامت درباره‌ی اختلافاتی که با هم داشتید، در میان شما داوری می‌کند».
و روز دیگری برای قضاوت اعلام نفرموده است: چنانکه می‌فرماید: ﴿ٱلَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمۡ فَإِن كَانَ لَكُمۡ فَتۡحٞ مِّنَ ٱللَّهِ قَالُوٓاْ أَلَمۡ نَكُن مَّعَكُمۡ وَإِن كَانَ لِلۡكَٰفِرِينَ نَصِيبٞ قَالُوٓاْ أَلَمۡ نَسۡتَحۡوِذۡ عَلَيۡكُمۡ وَنَمۡنَعۡكُم مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۚ فَٱللَّهُ يَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَلَن يَجۡعَلَ ٱللَّهُ لِلۡكَٰفِرِينَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ سَبِيلًا١٤١﴾[النساء: ۱۴۱]
ترجمه: «(منافقان) همواره به شما چشم می‌دوزند تا اگر پیروزی نصیبتان شد، بگویند: مگر ما با شما نبودیم و اگر بهره‌ای نصیب کافران گردد، ( به کافران) بگویند: مگر ما با شما طرح دوستی نریختیم و از شما در برابر مؤمنان پشتیبانی نکردیم؟ الله، روز قیامت در میان شما داوری خواهد کرد. و الله برای کافران هیچ راهی به زیان مؤمنان قرار نداده است».
و نیز فرموده است: ﴿إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفۡصِلُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ٢٥﴾[السجدة: ۲۵].
ترجمه: «به‌یقین پروردگارت، روز قیامت در میانشان پیرامون اختلافاتی که با هم داشتند، داوری خواهد کرد».
همچنین خداوند عالم می‌فرماید: ﴿إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ٤٠﴾[الدخان: ۴۰] «به‌یقین پروردگارت، روز قیامت در میانشان پیرامون اختلافاتی که با هم داشتند، داوری خواهد کرد».
خداوند با تاکید بیان داشته که روز داوری همان روز قیامت است و از روز دیگری قبل از قیامت که در آن به داوری قضایا پرداخته شود سخن بمیان نیاورده است و اگر رجعت از ارکان ایمان می‌بود قطعاً از آن یادی در کتاب خدا و سنت رسول الله بمیان می‌آمد. چرا که قرآن و سنت، ارکان ایمان را به صراحت بیان نموده و چیزی را فروگذار نکرده‌اند. چنانکه الله متعال فرموده است: ﴿۞لَّيۡسَ ٱلۡبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ قِبَلَ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَلَٰكِنَّ ٱلۡبِرَّ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلۡكِتَٰبِ وَٱلنَّبِيِّۧنَ وَءَاتَى ٱلۡمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ ذَوِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَٱلسَّآئِلِينَ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَأَقَامَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَى ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلۡمُوفُونَ بِعَهۡدِهِمۡ إِذَا عَٰهَدُواْۖ وَٱلصَّٰبِرِينَ فِي ٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَحِينَ ٱلۡبَأۡسِۗ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُتَّقُونَ١٧٧﴾[البقرة: ۱۷۷].
ترجمه: «نیکی، این نیست که رو به سوی مشرق و مغرب کنید؛ بلکه نیکی، (ایمان و رفتارِ) کسی است که به الله و رستاخیز و کتابِ آسمانی و پیامبران ایمان بیاورد و مالش را با وجود علاقه‌ای که به آن دارد، به خویشاوندان، یتیمان، فقیران، در راه ماندگان، سائلان و در راه آزادی برده‌ها، ببخشد و نماز را به پا دارد و زکات بدهد. و چون پیمانی ببندد، به آن وفا کند و در سختی‌های مالی و جانی و نیز هنگامِ جهاد صابر و شکیبا باشد. اینها، راستگو و پرهیزکارند».
همچنین رسول اکرم در حدیث مشهور جبرئیل، در پاسخ به سوال ایمان چیست فرمود: ایمان این است که به الله متعال، و فرشتگان، کتابها، پیامبران، روز آخرت و تقدیر باور داشته باشی. [۱۱۰]
گفتنی است که در روایات شیعه، بازگشت همه‌ی کسانی که شیعه معتقد به امامت آنها می باشند تصریح شده که می‌آیند و از دشمنانشان انتقام می‌گیرند.
در شگفتیم که چگونه خردها اینگونه خرافات را پذیرفته‌است؟!
زیرا اگر واقعاً ظلمی صورت گرفته و خداوند قصد انتقام از ظالمین را در دنیا داشته است بهتر بود از آنان، قبل از اینکه بمیرند انتقام می‌گرفت. اما انتقامی که قرنها بعد از مرگ ظالم و مظلوم و بعد از نسلی که شاهد آن ظلم بوده صورت بگیرد و در آخر الزمان، ظالم و مظلوم به حیات دنیوی برگردند و از ظالم انتقام گرفته شود چه سودی خواهد داشت؟! ولی چه می‌توان کرد هنگامی که غبار خرافات بر خردها نشسته است. شما را به خدا اگر فرزند پادشاه یا یکی از حکام در حضور وی مورد ضرب و شتم قرار گیرد و فرزند به پدرش متوسل شود و از او کمک و یاری بطلبد و پدر بگوید: فرزندم اشکالی ندارد من بعد از پنج سال او را احضار می‌کنم و در انظار مردم انتقام تو را از او خواهم گرفت، آیا چنین عکس العملی از طرف پدر، کمک و نصرتی برای فرزند محسوب می‌شود؟ و آیا فرزند با شنیدن این سخن پدر، خرسند خواهد شد؟
اصلاً چرا خداوند، روز قیامت را برای قضاوت و داوری و رسیدگی به حساب و کتاب بندگان مقرر نموده است؟
جان سخن این است که سازندگان عقیده‌ی امامتی که در ترازوی عقل نمی‌گنجد و زمینه‌ی چنین امامتی هم عملا فراهم نگردیده چاره‌ای جز این، ندیدند که بگویند باید با غاصبان و مانعین امامت برخورد شود و آنها به سزای عمل ظالمانه‌ی خود برسند. وچون امامان بدون اینکه به حق خویش برسند و ظالمین بدون اینکه به سزای عمل خویش برسند از این جهان رخت بستند، باید هر دو گروه قبل از پایان عمر این جهان، برگردند تا آنها به حقشان برسند و از اینها نیز انتقام گرفته شود و این سخنی است که هیچگونه ارزش علمی ندارد ولی چه می‌توان کرد با خردهایی که از پیش برای پذیرش خرافات آماده شده‌اند.
[۱۱۰]. صحیح مسلم ش ۱۰۲ و سنن اربعه.