گفتار دوم: روش حکومت داری عثمان بن عفّانس
چون بیعت مردم با عثمان تمام شد، خطیبی از جانب او برخاست و اعلام کرد که عثمان بر اساس قرآن و سنت و شیوۀ شیخین حکومت خواهد نمود، عثمان نیز در خطبۀ خویش با تأکید بر این مهم، اعلام نمود که او جز در موارد اجرای حدود، براساس صبر و حکمت حکومت خواهد کرد؛ او همچنین مردم را به پرهیز از متاع بیارزش دنیا فراخواند تا دچار نزاع و حسادت نسبت به هم نشوند که این امر سبب تفرقۀ امت میشود. گویا عثمان، با بصیرت ایمان خویش، میدید که امت اسلام به خاطر پرداختن به دنیا و تبعیت از هوی و هوس، در دام فتنهای عظیم گرفتار خواهند شد. [۲۶۷]
عثمان در خطبۀ خویش چنین گفت: مرا به عنوان خلیفه انتخاب کردند و من هم آن را پذیرفتم؛ بدانید که من پیرو راه راست هستم و بدعتگذار نمیباشم؛ من سوگند یاد میکنم که پیرو قرآن و سنت رسولخدا جباشم و از راه و روش خلفای قبل از خود و نیکوکاران و محسنین تبعیت نمایم و جز در موارد اجرای حدود و مجازات، نسبت به شما با صبر و رأفت رفتار کنم، دنیا چون گیاهی است زیبا که نظر مردمان بسیاری را به سوی خود جلب کرده است، ای مردم! به متاع بیارزش دنیا دل نبندید و به آن اطمینان نکنید که آن قابل اطمینان نیست و بدانید که تنها کسی از دام آن نجات مییابد که به آن پشت کند [۲۶۸].
در این میان روایتی است که در آن گفته شده، عثمان چون شروع به خطبه نمود، دچار لکنت زبان شد و نمیدانست که چه میگوید، سپس به مردم گفت: سوارکاری برای اولین بار مشکل است، اگر زنده بمانم خطبه را برای شما درست و واضح خواهم خواند. باید دانست این روایت که ابن عبدربه آنرا را در «العقد الفرید» آورده، نادرست و بیاساس میباشد. [۲۶۹]
[۲۶۷] تحقیق مواقف الصحابة فی الفتنة (۱/۳۹۲). [۲۶۸] تاریخ الطبری (۵/۴۴۳). [۲۶۹] السلمی، خلافة عثمان بن عفّان، ۳۴ و۳۵.