دوم: سهیم بودن کوفیان در شکست سپاهیان روم
هنگامی که ولید از نبردهای آذربایجان به جانب موصل بازگشت، نامهای از جانب عثمانس، به دست او رسید که در آن چنین آمده بود: معاویه بن ابو سفیان به من اطلاع داده است که رومیان سپاهیانی فراهم آورده و قصد حملهای عظیم بر جبهه مسلمانان دارند. من نیز به همین دلیل، از تو میخواهم که سپاهی نزدیک به ده هزار سرباز شجاع و قدرتمند را به سوی آنان اعزام کنی [۶۰۳]. ولید مردم را جمع نمود و پس از حمد و ثنای خداوند به آنان چنین خطاب کرد: ای مردم! خداوند با فتح و پیروزیی که در آذربایجان نصیب مسلمانان کرد، آنان را از امتحانی دیگر سر بلند خارج نمود، سرزمینی را که به کفر باز گشته و بر اسلام طغیان کرده بود به آنان باز گردانید، سرزمینهای دیگر را به تصرف آنان در آورد، آنان صحیح و سالم و با دستانی پر از غنایم به شهر و دیار خود باز گشتند و خداوند اجر و پاداش این جهاد ایشان را نزد خود حفظ خواهد نمود، سپس بایست بر این لطف او حمد و سپاس بجای آورد. ای مردم! امیرالمؤمنین به من دستور داده است تا از میان شما افرادی شجاع و قدرتمند را انتخاب نمایم تا در نبرد با رومیان به کمک برادران مسلمان شام بشتابند که در این جهاد، اجری عظیم و افتخاری مهم نهفته است. من سلمان بن ربیعه باهلی را به عنوان فرمانده این سپاه تعیین کردهام، شما نیز بشتابید و به او ملحق شوید. هنوز سه روز از این سخنان نگذشته بود که سپاهی قریب به هشت هزار سرباز از کوفه به جانب سرزمین شام رهسپار شد. این سپاه در شام و در کنار سپاهیان حبیب بن مسلمه بن خالد فهری رشادتهای بسیاری از خود نشان داد و ضربات سنگینی بر رومیان وارد کردند و توانستند با فتح قلعهها و دژهای مستحکمی، تلفات و خسارتهای عظیمی بر آنان وارد آورند [۶۰۴]. نقل است که چون شعبی در مجلسی با محمد بن عمرو بن ولید بن عقبه به صحبت نشست، محمد از نبردهای مسلمه بن عبدالملک بن مروان بن حکم تعریف نمود، شعبی به محمد گفت: تو حکومت ولید بن عقبه و نبردهای او را درک نکردهای که اینگونه از مسلمه بن عبدالملک تعریف میکنی، ولید در جنگهای خود به پیروزیهای عظیم و بیشماری دست مییافت و هر کدام از کارگزارهایش را که در کار خود قصور و کوتاهی میکرد از کار برکنار مینمود. [۶۰۵]
[۶۰۳] تاریخ الطبری (۵/۲۴۷). [۶۰۴] تاریخ الطبری (۵/۲۴۷). [۶۰۵] عثمان به عفان، صادق عرجون، ۲۰۱.