شانزدهم: شکر و سپاس پروردگار
عثمان تا آنجا که میتوانست با دست و زبان و قلب خویش پروردگار را سپاس میگفت و او را شاکر بود. از او روایت کردهاند که به تعقیب قومی طغیانگر رهسپار شد، چون به محل اقامت آنان رسید، دید که آنان پیشتر گریختهاند، او هم به شکرانه اینکه سبب ذلت و خواری مسلمانی نشده است، بردهای را آزاد نمود. [۳۸۲]
[۳۸۲] علوّ الهمّة (۵/۴۸۱).