نخست: مکه مکرمه
هنگام وفات عمر بن خطّابس، خالد بن عاص بن هشام بن مغیره مخزومی، والی مکه بود [۸۷۹]و چون عثمانسبه خلافت رسید، تا چندی، او را در منصب خود ابقا نمود. پس از مدّتی و به دلایلی نامعلوم، عثمان، او را از امارت مکّه عزل و علی بن ربیعه بن عبدالعزی را جانشین او کرد. پس از او نیز، عثمان تنی چند را به ولایت و امارت مکّه منصوب نمود که تعیین دقیق مدّت زمان حکومت آنان، ناممکن می‌نماید. از جمله آن والیان، عبدالله بن عمرو حضرمی بود که عثمان او را چند صباحی، والی مکه نمود. در اسناد و مدارک چنین بر می‌آید که عثمان، بار دیگر، خالد بن عاص بن هشام را به امارت مکه برگزید. براساس همین اسناد و مدارک، به هنگام شهادت عثمان، خالد، والی مکه بوده است و چون علی بن ابی طالبسبه خلافت رسید، او را عزل و دیگری را جانشین او ساخت [۸۸۰]. هر چند در این میان، روایاتی وجود دارند که بیان می‌کنند هنگام شهادت عثمانسعبدالله بن عمرو حضرمی والی مکه بوده است [۸۸۱]. به طور کلّی، مکه در عهد عثمان، علی‌رغم شورش‌ها و ناامنی‌هایی که در بسیاری دیگر از نقاط قلمرو اسلامی و پس از فتنه قتل عثمان به وقوع پیوست، از امنیت و آرامش نسبتاً پایداری برخوردار بود. [۸۸۲]
[۸۷۹] تجرید أسماء الصحابة، ص۱۵۱. [۸۸۰] الولایة علی البلدان (۱/۱۶۶). [۸۸۱] نهایة الأرب (۲/۲۷). [۸۸۲] الولایة علی البلدان (۱/۱۶۷).