روش امام شافعی در اثبات عقیده

ملاقات احمد بن حنبل با شافعی و استفاده ایشان از همدیگر

بیهقی با سند خودش از ابی اسماعیل ترمذی روایت می‌کند که گفته از احمد بن حنبل شنیدم که در مورد شافعی می‌گفت: شافعی /از سنت دفاع می‌کرد [۶۲].

دوباره بیهقی با سند خودش از عبدالله بن احمد بن حنبل روایت می‌کند که گفته: پدرم می‌گفت: شافعی خطاب به ما گفت: اگر حدیثی از احادیث رسول خدا نزد شما به صحت رسید به من اعلام کن تا بر اساس آن فتوا بدهم [۶۳].

باز هم با سندش از احمد بن ابی عثمان روایت کرده که گفته: از احمد بن حنبل شنیدم که می‌گفت: بهترین و زیباترین کار شافعی این بود که اگر حدیثی را برای اولین بار می‌شنید بدان فتوا می‌داد و نظریه قبلی را رها می‌فرمود [۶۴].

بدین علت شافعی می‌فرمود: اگر یاران حدیث نمی‌بودند ما باقلا فروش می‌شدیم [۶۵].

از عبدالرحمان پسر ابی‌حاتم روایت شده که گفته از پدرم شنیدم که می‌گفت: احمد بن حنبل از شافعی بزرگ‌تر است چون شافعی علوم الحدیث را از او یاد گرفته است [۶۶].

عبدالله بن احمد می‌گوید: پدرم می‌گفت: شافعی خطاب به ما می‌گفت: شما در علوم حدیث و رجال از من دانا‌تر هستی، اگر حدیثی نزد شما به صحت رسید خواه شامی باشد یا کوفی یا بصری به من اعلام کن تا بدان بگروم [۶۷].

ابن تیمیه می‌فرماید: احمد بن حنبل شاگرد شافعی نبوده همان طور که شافعی شاگرد محمد بن حسن نبود بلکه با همدیگر می‌نشستند و از علم و اطلاعات همدیگر بهره می‌بردند.

امام شافعی و امام احمد بن حنبل در اصول با هم بیشتر از امام شافعی و محمد بن حسن اتفاق داشتند، امام شافعی چند سالی از امام احمد مسن‌تر بود، امام شافعی در سال هشتاد هجری در حالی وارد بغداد شد که محمد بن حسن زنده و ابی یوسف دار فانی را وداع گفته بود ولی بار دوم در سال ۹۰ هجری به بغداد پای گذاشت، در این مرحله با احمد بن

[۶۲] مناقب بیهقی ۱/۴۷۱. [۶۳] مصدر سابق ۱/۴۶۷. [۶۴] مصدر سابق ۱/۴۷۷. [۶۵] مصدر سابق ۱/۴۷۷. [۶۶] طبقات ابی یعلی ۱/۲۸۰. [۶۷] مصدر سابق ۱/۲۸۲.