بحث دوم : هدف از آفرینش انسان و جن
خداوند متعال می‌فرماید: وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ ٥٦﴾[الذاریات: ۵۶]. «و جن و انس را نیافریدم جز براى آنکه مرا بپرستند». شافعی دراین باره می‌گوید: خداوند مخلوقات را برای عبادت وبندگی آفریده است. درجایی دیگر می‌گوید: خداوند برای تثبیت و تقویت قلب پیامبر در برابر آزارهای مشرکان آیاتی را فرود آورده و می‌فرماید:﴿ وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدۡرُكَ بِمَا يَقُولُونَ ٩٧ فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ ٩٨﴾[الحجر: ۹۷-۹۸]. «و قطعا مىدانیم که سینه تو از آنچه مىگویند تنگ مىشود. پس با ستایش پروردگارت تسبیح‌گوى و از سجدهکنندگان باش...» تا آخر سوره. پس خداوند ابلاغ دعوت به ایشان و پرستش خود را در آیات متعددی بر پیامبر واجب نموده ولی جنگ و پیکار و قطع ارتباط با آنان را با آنان واجب نکرده است [۴۸۳]. و همچنین سوره کافرون را بر ایشان نازل کرد که:﴿ قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ ١ لَآ أَعۡبُدُ مَا تَعۡبُدُونَ ٢﴾[الکافرون: ۱-۲]. «بگو اى کافران! آنچه مىپرستید نمىپرستم».
از سخنان شافعی چنین برمی‌آید که به باور ایشان هدف از آفرینش انسان و جن و گسیل داشتن پیامبران، تنها خدا را پرستش نمودن است.
شافعی در تفسیر آیه﴿أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى ٣٦﴾[القیامة: ۳۶]. «آیا انسان گمان مىکند بیهوده آفریده شده است»، می‌گوید: تا آنجا که من اطلاع دارم همه مفسرین واژه "سُدی" را برای کسی بکار برده‌اند که هیچ دستوری به وی داده نشود [۴۸۴].
[۴۸۳] الام ۴/۱۵۹ و طبقات السبکی ۲/۱۳۶. [۴۸۴] الرسالة ۲۵.