میگساری:
تحریم میگساری از نظر اسلام امری بسیار ساده و طبیعی است. دول غرب گرچه متعرض تحریم آن نگردیده‌اند، ولی‌اگر می‌زده قدم از حدود خویش بیرون گذارد اگرچه مزاحم حال کسی نباشد، باز مورد تعقیبش قرار می‌دهند.
در حاشیه خیابان که قیافه خفت‌بار مست نمایان می‌شود و تلوتلو خوران افسانه آرزوهای زندگی را می‌سراید، بی‌آبرویی انسان را در انظار مجسم می‌کند.
آدم فرومایه به جای آنکه مشکلات خود را به دست تدبیر عقل بسپارد و بدینوسیله گره از کارهای پیچیده خودبگشاید، به خانه کثیف مسکرات پناهنده می‌شود و با تخدیر اعصاب خود لحظه‌ای از احساس رنج و مشکلات، خودرا می‌رهاند. در عالم مستی وقایع سخت زندگی وجود ندارد، عالمی است که خیال آن را تصویر کرده و با مرکب آغشته‌به می‌جلوه و جلایش بخشیده است.
گریز از واقعیات زندگی به تنهایی در نظر اسلام کاری ناپسند بشمار آمده، زیرا اسلام مردم را به کوشش و شهامت وتسلط یافتن بر مشکلات زندگی دعوت می‌کند و بدیهیست که این هدف با اظهار عجز و زبونی هرگز تحقق نمی‌یابد.
مکرر گفته‌ایم که زندگی «عادت» است، شخصی که خود را به گریز از مشکلات عادت بدهد و همواره در عالم خیال به‌جهان بی‌خبری برود دیگر تاب مقاومت از او سلب گردیده و به محض مواجه شدن با یک حادثه ناگوار، فوری به دنبال‌آسانترین راه فرار می‌گردد. آخر جهاد که تنها شمشیر کشیدن و ستیز نیست، مبارزه با ناملایمات روزمرّه زندگی نیزاز شئون جهاد می‌باشد.
ما زندگی را هر اندازه صالح و سالم فرض کنیم باز پر از مشکلات خواهد بود. در تماسهایی که با اعضای خانواده ورفیق و همکار و رئیس و کارگر داریم، قهراً ناملایماتی پیش می‌آید که تحمل آن نیازمند به ظرفیت و صبر آدمی است وتنها با میگساری و خیالبافی کار به انجام نمی‌رسد.
شما هنگامی خوب شنا می‌کنید که تمرین شنا داشته باشید و موقعی می‌توانید ناملایمات زندگی را هضم کنید که‌روحتان به بیحالی و سستی خو نگرفته باشد پس تمرین کنید تا نیرو بگیرید.
گاهی شرابخوار گمان می‌کند که این کردار ناهنجار مربوط به شئون شخصی وی بوده و کسی نباید از آن ممانعت کند.