کفر یا ارتداد
نمی‌دانم برای ارتداد چگونه مجوزی بجویم. آخرین چیزی که دراین باره می‌توان گفت آن است که تصور کنیم روزی‌انسان دچار حالتی شده که نسبت به همه چیز شک می‌کند. به عبارت دیگر، ارتداد یک بحران عمیق دایمی یا موقت‌روانی است که باعث سستی فکر انسان می‌شود. اینست نهایت خوشبینی ما که می‌توانیم درباره شخص مرتد داشته‌باشیم، شخصی که از حالت ایمان به کفر بازگشته است. ولی اگر مطلب را واقع بینانه بنگریم یک نوع تمایل به شکستن‌قیود مذهبی را در ماورای این حیله‌بازی‌های فکری خواهیم یافت.
به هرحال مرتد اگر افکار ارتدادی خود را مخفی بدارد و در میان مردم منتشر نسازد هرگز وی را مجازات نخواهند کرد.ولی در غیر این صورت، حتماً به کیفر خواهد رسید، زیرا راه از دین خدا برگشتن را به مردم یاد داده و اساس وحدت‌اجتماعی را متزلزل ساخته است.