۱- ورع از دیدگاه ابوبکرس
بزرگان دین و صلحا کوشیده‌اند که از شُبهات خود را دور نمایند تا در حرام نیفتند و این دوری از شبهه را «وَرع» گویند.
ابوبکر صدّیقسگفت: «ما هفتاد گونه حلال دست بداشته‌ایم از بیم آنک در حرام افتیم» [۱۰۶].
[۱۰۶] ترجمۀ رساله قشیریّه. با تصحیحات و استدراکات بدیع الزمان فروزانفر. مرکز انتشارات علمی و فرهنگی. ۱۳۶۱-۱۶۶.