نامیدن ممدوح به «فاروق دین افزا»
خاقانی، ممدوح خود را «فاروق دین افزا» می‌نامد و فاروق، لقب عُمَر بن خطّابسخلیفه دوم است.
از در افریقیه تا حدّ چین
نام او فاروق دین افزای باد
[۴۰۸]
خاقانی، در یک بیت، ممدوحش را «حیدر فاروق عدل» می‌داند و «فاروق» یعنی عُمَر بن خطاب نمونه کم نظیر مجری عدالت و برابری است.
حیدر فاروق عدل، جعفر فرقان پناه
کز شرف او سماک، رُمح سپاهش سزد
[۴۰۹]
در بیت دیگری مظفرالدین قزل ارسلان را به «فاروق عجم ستان» که نقاب را از چهره بی‌بی شهربانو گشاده است تشبیه می‌کند.
هر عقده که روزگار بندد
دست شه کامران گشاید
وز گرد مصاف روی نصرت
شاهنشه شه نشان گشاید
یعنی که نقاب شهربانو
فاروق عجم ستان گشاید
[۴۱۰]
[۴۰۸] مأخذ مذکور/۵۱۸. [۴۰۹] مأخذ مذکور/۵۲۰. [۴۱۰] مأخذ مذکور/۵۱۲.