خلفای راشدین در قلمرو نظم و نثر فارسی

۸- شب زنده داری علی

بهترین شب امیرالمؤمنین علی شبی است که در آن بیدار باشد و خداوند را عبادت کند و بدترین شب او، گذراندن عمر در خواب و غفلت است «آورده‌اند که: شبی مهمانی آمد به خانه امیرالمؤمنین علیساو را به نواخت و طعامی بداد و جامۀ خواب فرو کرد، و آن مرد غافل‌وار تاروز بر آن جامه ببود، آن مرد گفت: «ما كانَت لی فی عُمری لَیلَةٌ مِثلَ لَیْلَتِك فی التَّیَقُّظِ والعبادةِ. فَقالَ عَلِیٌّ: وَما كانَت لی فی عمری لَیلَةٌ مِثلَ لَیلَتِك فی النّومِ والغَفلَةِ». گفت: مرا هرگز شبی چون شب تو نبوده است در طاعت و عبادت. علی گفت: و مرا هرگز شبی چون شب تو نبوده است در غفلت» [۲۸۹].

[۲۸۹] منبع مذکور/۱۹۶- ۱۹۷.