تشبیه پدر به عمر و خود به عثمان
خاقانی در قصیده دیگری در مدح پدرش علی نجّار پدرش را به عمرسو خود را به عثمانستشبیه می‌کند:
هم به ثنای پدر ختم کنم چون مُقیم
نان من ازخوان اوست، جامگی از خان او
باد دعاهای خیر در پی او تا دُعا
اوّل او یاربست و آمین پایان او
در عقب پنج فرض اوست دعا خوان من
یا رب کارواح قدس، باد دعا خوان او
گر ز قضای اول عهد عُمَر در گذشت
تا ابد مگذارد نوبت عثمانِ او
[۳۹۷]
[۳۹۷] مأخذ مذکور/۳۶۶.